احمد بروغنی 
خودروهای الکتریکی ممکن است آینده صنعت خودروسازی را از آن خود کنند که تحقق این اتفاق یعنی فرا رسیدن مرگ بسیاری از شغل‌های مربوط به خودروهای درونسوز بنزینی و دیزلی.
به گزارش خودرونویس، مشکل کارگران و مشاغل مربوطه واضح است: پیشرانه‌های الکتریکی که منبع تغذیه قدرت این خودروهای جدید (خودروهای الکتریکی) هستند، علاوه بر اینکه نسبت به پیشرانه‌های درونسوز از قطعات کمتری برخوردار هستند، دستخوش تغییر و تحولاتی نیز شده‌اند که مکانیک‌های خودروهای نسل گذشته قطعا از آنها سر در نخواهند آورد.
به گفته کارشناسانی از شرکت‌های فورد و چند برند دیگر این عرصه در صنعت خودروسازی، تولید یک پیشرانه درونسوز عمدتا مبتنی بر نیروی کار انسانی است، این در حالی است که در فرایند تولید یک خودروی الکتریکی، دخالت نیروی انسانی تا 30 درصد کمتر است و این به نوعی یعنی حذف 30 درصدی مشاغل درگیر در صنعت خودروسازی؛ از بخش پیشرانه گرفته تا سیستم سوخت و جعبه‌دنده و غیره.
برت اسمیت، مدیر یک اتاق فکر متمرکز بر تحقیقات صنعت خودرو گفت: پیشرانه درونسوز و جعبه‌دنده از کلیدی‌ترین واحدها در کارخانه‌های تولید خودرو هستند. در حال حاضر، این دو بخش به صورت کاملا آشکارا در معرض خطر هستند و این موضوعی است که بسیاری را نگران کرده است.
پیشرانه بنزینی سنتی پیستون‌ها و سیستم انژکتور سوخت را به قدری دقیق و بادقت مهندسی کرده است که عملکرد هر وسیله از دیگری متفاوت است. علاوه بر این، پیشرانه بنزینی به جعبه‌دنده پیچیده‌ای نیاز دارد تا قدرت را با تعدادی دنده به چرخ‌ها منتقل کند. این در حالی است که یک پیشرانه الکتریکی به هیچ کدام از این موارد نیاز ندارد و برای انتقال قدرت به چرخ‌ها، تنها با یک جعبه‌دنده ثابت و تک‌دنده کار می‌کند.
خودروهای الکتریکی؛ پیشرفت صنعت یا قاتل شغل‌ها؟!
تا الان خودروسازهای سنتی، تولید تعداد کمی خودروهای الکتریکی را در برنامه کاری خود دارند که به جهت همین کم بودن، فعلا تاثیر چشمگیری روی مشاغل این صنعت نداشته است. اما مساله مهم این است که قرار نیست خودروسازان با همین روند به فعالیت خود ادامه دهند. به‌عنوان مثال، شرکت خودروسازی جنرال موتورز امسال سه کارخانه خود را تعطیل کرد و در عوض قرار است کاهش هزینه ناشی از این تعطیلی را صرف تحقیق و توسعه روی خودروهای جدید کند. شرکت مرسدس بنز نیز در همین جهت در نظر دارد تعداد 10 هزار نفر از کارگران خود را تعدیل کند. شرکت آئودی از زیرمجموعه‌های فولکس واگن از تصمیم خود برای حذف 7500 فرصت شغلی به دلیل راه‌اندازی بخش تولید خودروهای الکتریکی خبر داده است که تا شش سال آینده عملیاتی خواهد شد.
طبق تخمین وزارت کار آمریکا، حدود 150 هزار فرصت شغلی سال گذشته مربوط به تولید پیشرانه، جعبه‌دنده و اکسل در کارخانه‌های آمریکا بود. این در حالی است که 235 هزار فرصت شغلی هم در کارخانه‌های مونتاژ خودرو وجود دارد که علاوه بر قطعات اصلی مانند پیشرانه و جعبه‌دنده می‌توان به تولیداتی مانند پنل‌های بدنه، مخزن‌های بنزین و سوخت، صندلی، فرمان و سایر قطعات و لوازم از جمله رادیاتور، سیستم اگزوز و غیره که در فرایند تکمیل شدن یک خودرو وجود دارند، اشاره کرد. این در حالی است که در روند تولید خودروی الکتریکی بسیاری از این قطعات مانند اگزوز و رادیاتور اصلا وجود ندارد و این یعنی حذف تعدادی شغل و بیکاری در صنعت خودروسازی.
اتحادیه‌ها مسئول هستند
اتحادیه‌هایی که خودروسازهای الکتریکی را معرفی می‌کنند، بیشتر از همه به خطرات بیکاری ناشی از توسعه خودروهای الکتریکی در صنعت خودروسازی واقف هستند. طبق تخمین IG Metall اتحادیه آلمانی که بیشتر خودروسازهای این کشور عضو آن هستند، 75 هزار فرصت شغلی مربوط به تولید پیشرانه و جعبه‌دنده تا سال 2030 در آلمان حذف خواهد شد. این اتفاقی است که شرکت‌ها و دولت باید با راهکارهایی مانند بازنشستگی چاره‌ای به حال افرادی که شغل خود را از دست می‌دهند بکنند.
جورج هافمن، رییس هیات مدیره این اتحادیه گفت: این چالش بسیار بزرگی است، اما اگر از هم اکنون شرایط به درستی مدیریت شود، مغلوب مشکلات نخواهیم شد. مهم‌تر از همه اینکه شرکت‌ها باید این اطمینان را به کارکنان خود دهند که با این تغییر (چرخش به سمت الکتریکی شدن) به آنها ضربه‌ای نخواهد رسید. با توجه به تمام این‌ها، تلاش برای متوقف کردن رشد خودروهای الکتریکی بی‌نتیجه خواهد بود.
اجماع صنعت خودروسازی بر این است که خودروهای الکتریکی سهم آنها از بازار را افزایش خواهد داد. این چیزی است که به سرعت اتفاق خواهد افتاد. اما تصور اتحادیه این است که می‌تواند با هر حرکتی که باعث انتقال خط تولید خودروهای الکتریکی به تامین‌کنندگان کم‌هزینه و کارگران کم‌حقوق و دستمزد شود، مبارزه کند.
این تغییر در واقع فرصتی است برای سرمایه‌گذاری مجدد در خودروسازی آمریکا. اما اگر قرار باشد خودروهای الکتریکی یا اجزا و قطعات آنها وارد شوند، این فرصت از دست خواهد رفت. چیزی که نیاز آن احساس می‌شود، سیاست فعال صنعتی است که اشتغالزایی با کیفیت برای تولید خودروهای الکتریکی و قطعات آنها را در برنامه‌های خود داشته باشد.
اتحادیه کارگران خودروسازی در قراردادهای اخیر خود با جنرال موتورز و فورد برای جلوگیری از برون‌سپاری کار روی خودروهای الکتریکی و خودران به توافق‌هایی رسیده‌اند. اما مشکلی که وجود دارد این است که این پیمان‌ها تنها برای چهار سال آینده اجرایی خواهد شد. خودروهای الکتریکی همچنان سهم کوچکی از تولید شرکت را در این زمان خواهد داشت، بنابراین حفظ نیروی کار برای شرکت‌ها در مدت زمان قرارداد کار آسانی است.
سوال بزرگ‌تر اینجا پیش می‌آید که وقتی قرار است خودروهای الکتریکی سهم عمده تولید خودروسازان را از آن خود کنند، چه اتفاقی برای قراردادهای آینده می‌افتد؟
خودروسازان برای تولید پیشرانه‌های درونسوز، سیستم‌های سوخت و جعبه‌دنده در کارخانه‌های خود انگیزه دارند. کیفیت این قطعات به تعیین عملکرد خوب یک خودرو و در نهایت به فروش آنها برای شرکت کمک می‌کند و اگر خودرویی به دلیل مشکلی نیاز به تعمیر داشته باشد، هزینه‌های گارانتی به عهده خودروساز خواهد بود.
اما اسمیت هشدار می‌دهد که ارایه چنین امتیازاتی برای خودروهای الکتریکی ضرورت ندارد. پیشرانه‌های الکتریکی و باتری‌های لیتیومی بزرگ به ارزش خودروهای الکتریکی اضافه نمی‌کنند، این در حالی است که پیشرانه‌های درونسوز برای خودروهای سنتی یک امتیاز و ارزش محسوب می‌شد.
به همین دلیل است که وقتی آنها تولید را به سمت خودروهای الکتریکی تغییر دهند، یک انگیزه بزرگ‌تر برای خودروسازهای آمریکا جهت برون سپاری پیشرانه‌های الکتریکی، باتری و سایر قطعات جهت تولید با پرداخت هزینه کمتر وجود خواهد داشت.
اسمیت گفت: بیش از 100 سال است که تولید پیشرانه درنسوز و گیربکس، بخش اصلی تولید این کارخانه‌های خودروسازی را تشکیل می‌دهد. این چیزی است که آنها بهتر از هر کس دیگری می‌دانند. با این تفاسیر، آیا منطقی وجود دارد که جنرال موتورز پیشرانه الکتریکی محصولات خود را در کارخانه خود بسازد یا خیر!
دیدگاه شما چیست؟