تست درایو تویوتا C-HR

به گزارش خودرونویس، قرار است بر پایه این پلتفرم چند منظوره محصولات گوناگونی از برند لکسوس و تویوتا ساخته شود که پیشتاز آن‌ها نسل چهارم پریوس است که اواخر سال 2015 عرضه شد. حال با گذشت کم‌تر از یک سال از عرضه جهانی C-HR، پای این محصول تازه وارد تویوتا به بازار ایران نیز باز شده است. نکته قابل توجه در این بخش این است که با حضور C-HR، رقابت در این بخش از بازار  در حال داغ‌تر شدن است. نیسان جوک اسپرت رقیب مستقیم و سرسختی برای این مدل است و پیش‌بینی می‌شود با ورود هوندا HRV در آینده‌ای نه چندان دور، این رقابت بیش‌ از پیش جذاب شود، البته مهم‌ترین نکته‌ای که در این رقابت نقش کلیدی در موفقیت هر کدام از این محصولات ایفا می‌کند، قیمت‌گذاری و ارزش خرید محصول است.

نقد طراحی

C-HR جذاب و خوش‌تراش است. در نگاه اول هر بیننده‌ای را به خود جذب می‌کند و برای سلیقه طیف جوان مشتریان می‌تواند گزینه‌ای بی‌چون و چرا باشد، اما با نگاهی دقیق‌تر به این دست پرورده تویوتا می‌توان به طراحی منحصر به فرد و متمایز این مدل از دیگر محصولات تویوتا پی برد. در واقع اگر تمامی طراحی‌های تویوتا به همین سمت پیش برود، می‌توان رقابت جذاب‌تری را بین این برند و کره‌ای های پر زرق و برق متصور شد. طراحی C-HR نیز از نکات منفی خالی نیست، اما اگر با دید یک کراس‌اوور شهری اسپرت برای طیف جوان مشتریان به این مدل نگاه کنیم باید نمره قبولی را در بخش طراحی به تویوتا اعطا کرد.

در نمای جلوی C-HR، دماغه پف کرده با چراغ‌هایی نسبتا خشن و پهن که بخش زیادی از نمای جلو و حتی کناری را به خود اختصاص داده‌اند، شکیل و اسپرت است. اگرچه C-HR در بسیاری از بخش‌های بدنه از حجم‌پردازی و اغراق‌هایی استفاده کرده است، اما این اغراق‌ها به خوبی بر بدنه خودرو نشسته و طرح کلی هماهنگی را ایجاد کرده است. C-HR را باید از معدود محصولات چند سال گذشته تویوتا دانست که در آن طراحان تا حد زیادی موفق شده‌اند چهره و المان‌هایی گیرا و خشن را به شکل قابل قبولی وارد کنند. ورودی هوای اغواگر و بزرگ، خط‌ها و حجم‌های شکسته و تیز در قسمت پایینی سپر جلو، برجستگی گلگیر جلو، خط بدنه‌ای پهن و غلیط که همراه با شکستگی و انحنای زیاد از گلگیر شروع شده است، همگی را باید جزئی از این جذابیت‌های بصری و المان‌های خشن به کار رفته دانست.

این خشونت و جسارت در طراحی به همین جا ختم نشده و در ادامه با در هم آمیختن خطوط در قسمت بالایی گلگیر عقب و حجم اغراق شده گلگیر عقب و در کنار شکل خاص و تیز چراغ‌های عقب، پیچیدگی خاصی را در نیمه عقبی خودرو ایجاد کرده است. طراحان همان جسارتی که در طراحی لکسوس NX به کار برده‌اند را با غلظتی بیش‌تر و ریسکی بالاتر در C-HR تکمیل کرده‌اند. در حقیقت تعداد زیاد خط‌‌های شکسته و منحنی که در قسمت‌های مختلف با هم ترکیب شده، اگرچه پیچیدگی زیادی را به ویژه در زمان تصادف و برای صافکاری دوباره ایجاد کرده‌اند، اما همراه با ایجاد طرحی فضایی و غیر متداول، جذابیت بصری بالایی را ایجاد کرده‌اند.

شیب منحصر به فرد سقف خودرو که در قسمت انتهایی به در صندوقی با شکل خودروهای کوپه منتهی می‌شود، دستگیره‌های در عقب که در قسمت بالایی در نصب شده‌ و اسپویلری در قسمت بالایی در صندوق را اگر با شکستگی‌های سپر عقب در کنار هم قرار دهیم، باید C-HR را محصولی بسیار متفاوت از تویوتا دانست.

فضای داخل کابین

باز کردن در خودرو، نگاه به تودری‌ها و فضای کلی داشبورد و کابین و قرار گرفتن پشت فرمان، بدون شک با شوکی بزرگ همراه خواهد بود. تویوتا به همان اندازه که در طراحی ظاهری C-HR سنت شکنی کرده، در فضای داخلی کابین نیز غافلگیرکننده ظاهر شده است. طرح مشبک برجسته تودری‌ها، نوار آبی رنگی که سراسر داشبورد کشیده شده است، کیفیت بالای مواد به کار رفته در ساخت بخش‌های گوناگون کابین، نمایشگر برجسته و بیرن زده از فضای داشبورد، در کنار بخش برجسته و چرم پوش بالای داشبورد همگی غافلگیری بزرگی از تویوتا به حساب می‌آیند. این فضا در کنار القای حس اسپرت بودن و پویایی و هیجان بالا، جسارت و توانایی تویوتا در عرضه محصولی با ویژگی‌های مهیج برای یکی از مهم ترین بخش از بازار یعنی مشتریان جوان و سلیقه هم گام با مد روز را به رخ کشیده است.

افزون بر جزییات بسیار چشم‌نواز کابین، مانند روکش داخلی سقف که در فضای سر راننده و سرنشین جلو منقش به فرورفتگی‌ها و حجم پردازی‌هایی است، ویژگی‌های منفی این کابین نیز در همان برخورد اول خودنمایی می‌کنند. اولین و مهم‌ترین نکته منفی در فضای داخلی کابین C-HR، فضای تنگ داخل خودرو است. به طوری که در محفظه داشبورد زمان باز شدن به آسانی با پای سرنشین جلو برخورد می‌کند که حس آزار دهنده‌ای است، بخشی از این ضعف به پیش‌آمدگی بسیار زیاد داشبورد آن بازمی‌گردد.

این فضای تنگ، به ویژه اندازه کوچک پنجره‌های عقب خودرو که به دلیل شکل خاص بدنه با هندسه و اندازه‌ای کوچک طراحی شده، در ردیف عقب نیز به چشم می‌آید و طراحی بلند تودری‌ درهای عقب و امتداد آن تا کنار صورت سرنشین، فضایی دلگیر را در ردیف عقب ایجاد کرده است. از نگاهی دیگر با یک کراس‌اوور اسپرت کوچک ( بسیار کوچک) روبه‌رو هستیم و شاید طبیعی باشد که بخشی از فضای داخلی کابین و کمی از راحتی سرنشیان فدای ظاهر جسور و طراحی منحصر به فرد C-HR شده باشد. باید توجه داشت که  این محصول خودرویی کاملا جوان پسند برای خانواده‌های کم جمعیت است، نه یک خانواده پر جمعیت.

ویژگی‌های فنی

C-HR در دو تیپ فنی توسط شرکت ایرتویا به بازار ایران عرضه شده است. نمونه اول مجهز به پیشرانه 1.2 لیتری توربوشارژ است که با حجم دقیق 1197 سی‌سی توان تولید 115 اسب‌بخار قدرت در دور 5600 و 185 نیوتن‌متر گشتاور در دور 1500 تا 4000  را دارد. نمونه دوم یک مدل هیبریدی است که از یک پیشرانه بنزین ‌سوز با حجم 1798 سی‌سی با توانایی تولید 97 اسب بخار قدرت در دور 5200 و 142 نیوتن‌متر گشتاور در 3600 تا 4000 دور در دقیقه، و یک موتور برقی با ولتاژ کاری 650 ولت و باتری هیدریدنیکل متال با توانایی تولید 25 اسب بخار قدرت بهره می‌برد که  مجموع توان این دو پیشران به رقم 122 اسب بخار خواهد رسید. هر دوی این مدل‌ها با جعبه دنده CVT (CVT/Multidrive) عرضه شده و مجهز به سامانه چهارچرخ محرک AWD هستند.

C-HR سواری

دکمه استارت/استاپ وظیفه روشن کردن پیشرانه را بر عهده دارد. مدل مورد بررسی نسخه هیبریدی است، که با وجود پیچیدگی عملکرد بسیار جذابی دارد. زمانی که خودرو در حالت سکون قرار دارد، به ویژه زمانی که یک یا چند مصرف کننده مانند سیستم صوتی یا تهویه مطبوع فعال باشد، خودرو تنها در حالت الکتریکی به کار خود ادامه می‌دهد. در این حالت خودرو تقریبا هیچ صدای اضافه‌ای نسبت به حالتی که کاملا خاموش است تولید ‌نمی‌کند. زمانی که شارژ باتری‌های خودرو از حد مشخصی کم‌تر شوند، پیشرانه بنزینی به صورت خودکار استارت خورده و وارد مدار می‌شود تا با فعال کردن ژنراتور باتری‌ها را شارژ کنند. این روند تا افزایش میزان شارژ تا حد مشخص شده‌ای ادامه یافته و سپس پیشرانه بنزینی دوباره خاموش می‌شود و وظیفه روشن نگه داشتن سیستم تهویه مطبوع و برق مورد نیاز مصرف کننده‌ها بر عهده باتری‌ها و موتور الکتریکی خواهد بود.

زمانی که جعبه دنده خودکار در وضعیت D قرار می‌گیرد با شروع حرکت (بسته به میزان فشار بر پدال گاز و  شیب مسیر) پیشرانه بنزینی نیز وارد مدار می‌شود. C-HR در شروع حرکت در صورتی که پدال گاز تا انتها فشرده شود، شتاب اولیه تقریبا قابل قبولی را ارائه می‌دهد، اما در ادامه این شتاب اولیه نسبتا خوب دچار افت شده و از میزان کشش اولیه کاسته می‌شود. با این حال باید اعتراف کرد که با دور گرفتن خودرو و پایین نگه داشتن پدال گاز، C-HR می‌تواند با شتاب و کششی خوب مسیر پیش رو را (حتی با شیب نسبی) بپیماید، اما از چنین خودروی اسپرت و جسوری انتظار شتاب‌گیری و کشش بهتری می‌رفت که البته بخشی از این کشش معمولی را باید به دلیل جعبه دنده CVT خودرو دانست.

نمایشگر لمسی قرار گرفته در کابین افزون بر هدایت سیستم چند‌رسانه‌ای، نمایش اطالاعات میزان مصرف لحظه‌ای و شماتیکی از پیشرانه بنزینی، موتور برقی، ژنراتور و باتری‌ها را نمایش می‌دهد، به گونه‌ای که در هر لحظه می‌توان متوجه فعال بودن یا نبودن هر کدام از این بخش‌ها بود. برای نمونه زمانی که در حال شتاب‌گیری هستید، پیشرانه بنزینی و موتور الکتریکی با هم مشغول تامین توان مورد نیاز خواهند بود و در عین حال ژنراتور باتری خوردو را تا حد معینی شارژ می‌کند، اما زمانی که خودرو در حال حرکت در مسیری سرازیری و یا راننده در حال ترمزگیری به ویژه در سرعت‌های بالا باشد، تمام انرژی به دست آمده از ترمزها و حرکت خودرو ناشی از وزن آن در مسیرهای سرازیری صرف شارژ باتری‌ها خواهد شد.

با توقف خودرو پشت چراغ قرمز یا ترافیک‌ها، پیشرانه بنزینی (درصورتی که باتری‌های موتور برقی شارژ کافی داشته باشند) خاموش خواهد شد و در بسیاری از موارد شروع حرکت نیز تنها با موتور برقی اتفاق خواهد افتاد و در ادامه مسیر پیشرانه بنزینی با تاخیر (بسته به شرایط) وارد مدار می‌شود و این تکنیک و هوشمندی قابل تحسین در مدیریت موتورها و باتری‌ها سبب کارکرد و مصرف سوخت بهینه خودرو خواهد شد. نکته دیگر، نشانگرهای پشت فرمان(صفحه کیلومتر) خودرو است که به جای دور موتور در چند محدوده شامل CHG، ECO و POWER تقسیم شده است. در زمان حرکت با قرار‌گیری عقربه دورسنج در هر کدام از این محدوده‌ها، عملکرد پیشرانه و مصرف انرژی خودرو مشخص می‌شود.

نکته بسیار مثبتی که در زمان رانندگی با C-HR به خوبی خودنمایی می‌کند، فرمان بسیار نرم و در عین حال گوش به فرمان و تیز آن است. در روز آزمایش با عبور از پیچ های تند و فرمان دادن‌های ناگهانی در سرعت‌های بالا، پایداری خوب و فرمان‌پذیری قابل قبول خودرو به خوبی قابل لمس بود. همچنین برای القای حس اعتماد به نفس بیش‌تر به راننده، مهندسان تویوتا از ترمزهایی قوی و مطمئن در این مدل استفاده کرده‌اند.

تجهیزات رفاهی و ایمنی

تویوتا برای مشتریان C-HR فهرست کاملی از تجهیزات رفاهی و ایمنی را در نظر گرفته است که در مجهزترین نسخه‌ها می‌توان به سیستم کنترل حرکت در سربالایی، سیستم ورود بدون کلید، سیستم کنترل سرعت در سرازیری، سیستم پیشگیری از تصادف به همراه رادار، هشدار نقاط کور، ترمز پارک برقی، سامانه کنترل پایداری، سیستم افزایش قدرت ترمز، سامانه کنترل حرکت تریلر، دوربین دید عقب، سنسور پارک جلو و عقب، سیستم کمکی پارک خودرو، هشدار دهنده فشار باد لاستیک‌ها، 7 کیسه هوای ایمنی، فرمان برقی، تنظیم برقی گودی کمر صندلی راننده، گرمکن صندلی‌های جلو، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک با تنظیم دوگانه، اتولایت، سنسور باران، سانروف، تنظیم خودکار زاویه نور چراغ‌های جلو و… اشاره کرد. با این حال برخی تجهیزات در نمونه مورد آزمایش مانند نبود تنظیم دستی صندلی راننده در 6 جهت برای خودرویی در این محدوده قیمتی بسیار تعجب برانگیز است.

C-HR  بخریم یا نه؟

C-HR خودوریی است با کیفیت ساخت بالا، شتاب‌گیری و کشش خوب که جا داشت فراتر از این ظاهر شود، فهرست قابل قبول تجهیزات رفاهی و ایمنی، سیستم تهویه مطبوع با عملکرد بسیار دلچسب در روزهای گرم، فضای داخلی محدود و دید و تسلط خوب به زوایای جلوی خودرو که تکنولوژی و جسارت بالایی در طراحی و تولید آن به کار رفته است. با وجود تمامی نقاط ضعف و قدرت که به آن‌ها اشاره شد، به عقیده تیم آزمایش ویژگی‌های مثبت C-HR بر نکات منفی می‌چربید، اما نکته‌ای منفی و شاید بهتر باشد بگوییم بسیار منفی که در این بین به چشم می‌خورد، قیمت بسیار بالا و غیر منطقی آن است.