تجربه رانندگی با تویوتا کرولا 2016

به گزارش خودرونویس، شاید با کمی اغراق بتوان سگمنت سدان‌های کامپکت و شهری را یکی از پرطرفدارترین کلاس‌های خودرویی در بیش‌تر کشورها به خصوص در کشورهایی که با مشکل رشد جمعیت و ترافیک‌های شهری سرسام‌آور روبه‌رو هستند، دانست.

خودروهایی که در این سگمنت قرار می‌گیرند دارای اندازه‌ای جمع و جور و مناسب برای مانورهای شهری، مصرف سوخت اقتصادی و خودروهایی کم استهلاک و کم هزینه هستند. زیرا در بیش‌تر موارد فلسفه ساخت‌شان و هدف بیش‌تر شرکت‌های خودروساز در تولید این خودروها، ارائه محصولی کاملا اقتصادی است، که در عین حال قابلیت‌های رفاهی، ایمنی، توانایی‌های حرکتی و عملکردی مناسب برای یک خانواده کم‌جمعیت را ارائه دهند.

زمانی که صحبت از این سگمنت به میان می‌آید بدون شک تویوتا کرولا یکی از درخشان‌ترین و خوش‌نام‌ترین گزینه‌های این کلاس است. سابقه تولید کرولا به سال 1966 میلادی باز می‌گردد. زمانی که تویوتا از نخستین نسل از کرولا رونمایی کرد، شاید خود مهندسان و طراحان این شرکت هم فکر نمی‌کردند که شالوده و پایه پرفروش‌ترین خودروی جهان را بنا نهاده‌اند.

کرولا از نسل اول تا کنون که بیش از ده نسل را تجربه کرده است، تغییراتی اساسی و چشم‌گیر را به خود دیده است، اما مهم‌ترین تکامل و پیشرفتی که در سیر تولید این محصول مشاهده شد، افزایش کیفیت و دوام و ماندگاری بالای این مدل است. ویژگی و صفتی که کرولا در تمام جهان با آن شناخته می‌شود! البته تویوتا سعی کرد در تمام کرولاهای تاریخ، چشمه‌هایی از تبحر و هنرنمایی خود را در طراحی و مهندسی یک خودروی اقتصادی به رخ رقیب‌های خود بکشد. به عنوان مثال نخستین نسل از کرولا به یک جعبه دنده 2 سرعته دستی و اتوماتیک مجهز شده بود! فرصتی پیش آمد تا چند ساعتی را با این مقتصد ژاپنی در ترافیک صبح‌گاهی تهران سپری کنیم تا ببینیم پس از تولید 11 نسل، در حال حاضر کرولا کجای کار است!

مشخصات ظاهری تویوتا کرولا

بیایید همین اول کار تکلیف خودمان را با کرولا روشن کنیم. تویوتا خودروسازی است که طراحی‌های آن سال‌ها است که با چاشنی محافظه‌کاری همراه شده و هر از گاهی که دست به تغییراتی پر ریسک و مانورهایی برای جذاب‌تر شدن طراحی‌های خود می‌زند، طرح بیش از حد فضایی و اغراق‌آمیز از کار در می‌آید. نمونه این قضیه را به وضوح می‌توان در فیس‌لیفت پرادو مشاهده کرد! بنابراین کرولا نیز از این قاعده مستثنی نیست. البته مدتی است که تویوتا تصمیم گرفته تا وقت بیش‌تری روی بخش طراحی‌ بگذارد، که نتیجه کار همان‌طور که در یاریس و رو4 جدید دیده می‌شود، قابل قبول‌تر و دلنشین‌تر از قبل شده است.

در این که کرولا جذابیت بصری و ظاهری رقیب‌های‌اش را ندارد، شکی نیست و شاید این تعبیر که کرولا خودرویی پیرمردی است! هم تا حدودی درست باشد، اما این بار تویوتا کمی، فقط کمی سعی کرده به این قضیه فکر کند که پیرمردها هم دل دارند! این نسل از کرولا نسبت به مدل‌های قبلی جذابیت بیش‌تری پیدا کرده و به نوعی به سمت و سوی خط مشی جدید این ابرخودروساز ژاپنی کشیده شده است. نمونه بارز این مساله اتصال چراغ‌های جلو به جلوپنجره کرومی منقش به نشان تویوتا در قسمت جلویی است که مشابه آن در هایلوکس جدید نیز دیده می‌شود.

استفاده از نوارهای کرومی موازی در قسمت جلوپنجره و ورودی هوای جلو که امتداد آن‌ها به چراغ‌های جلو ختم می‌شود، چراغ‌هایی با گرافیک و هندسه اخمو که نسبت به مدل قبلی کاملا خشن‌تر به نظر می‌رسد، خط‌های روی در موتور خودرو و پرهیز از هرگونه اغراق در حجم‌پردازی در گلگیرها از جمله نکات مثبتی است که نقش تاثیرگذاری در افزایش جذابیت بصری و خارج شدن کرولا از آن فرم محافظه‌کارانه و کسل کننده داشته‌ است. این زبان  طراحی که جذاب‌تر از گذشته به چشم می‌آید در نمای کناری کرولا کم‌کم رنگ می‌بازد و در قسمت انتهایی تا حد زیادی جای خود را به طرحی محافظه‌کارانه که فاقد جذابیت دماغه خودرو است، می‌دهد. در واقع نمای عقب کرولا و در صندوق، کمی بیش از حد ارتفاع دارد و حجم‌پردازی اغراق‌آمیز سپر عقب در کنار هندسه چراغ‌های عقب چندان چنگی به دل نمی‌زند.

در مقابل در فضای داخلی کابین، حجم‌پردازی، فضاسازی، شکل و هندسه به کار رفته برای ساخت و پرداخت داشبورد، کاملا دلنشین و برای یک خودروی اقتصادی در این سگمنت منطقی است. در واقع با قرارگیری در فضای داخلی کابین، آرامش بیش‌تری به چشم و ذهن بیننده القا می‌شود، گویی طراحان در خلق عناصر این کابین، آن دست‌پاچگی و آشفتگی که در بعضی بخش‌های نمای ظاهری مانند قسمت انتهایی خودرو دیده می‌‌شود را، نداشته‌اند. جای‌گیری پنل سیستم صوتی، سیستم تهویه مطبوع خودکار که در عین سادگی کاربردی و در دسترس هستند، جای گله و شکایتی باقی نمی‌گذارد.

البته بهتر است قضاوت در مورد ارگونومی و راحتی فضای داخلی کابین را به زمان رانندگی با خودرو موکول کنیم، زیرا بارزترین ویژگی‌های مثبت و منفی فضاسازی کابین به این بستگی دارد که راننده در هنگام رانندگی چه‌قدر راحت می‌تواند به سیستم‌های مختلف دسترسی داشته و آن‌ها را کنترل کند.

پشت فرمان تویوتا کرولا

با قرار گرفتن پشت فرمان کرولا، که در نمونه مورد بررسی از سطح تجهیزاتی با عنوان Limited بهره می‌برد، به سراغ تنظیم صندلی و آینه‌ها رفتیم. آینه‌های جانبی به صورت برقی و صندلی راننده به صورت دستی قابل تنظیم هستند. تویوتا این نسل از کرولا را به سامانه استارت دکمه‌ای و سیستم Keyless مجهز کرده است. بنابراین حتی اگر ریموت در جیبتان باشد تنها نیاز به نگه داشتن پدال ترمز و فشردن دکمه استارت برای روشن شدن خودرو خواهید داشت. پیشرانه 2 لیتری 4 سیلندر کرولا در نهایت آرامش استارت خورده و روشن می‌شود. در حالت درجا اگر به نشانگر دور موتور توجه نکنید به سختی می‌توان روشن بودن پیشرانه را تشخیص داد. حال که صحبت از نشانگرهای پشت فرمان شد گفتن این نکته خالی از لطف نیست که نشانگرهای آبی رنگ مجهز به کامپیوتر سفری که اطلاعات مورد نیاز از وضعیت خودرو را در اختیار راننده قرار می‌دهند، یکی از نقاط قوت و جذابیت‌های بصری کابین کرولا به شمار می‌روند.

برای شروع حرکت باید ترمز پارک مکانیکی (ترمز دستی) را از مدار خارج کرده و اهرم تعویض دنده جعبه دنده خودکار 4 سرعته با قابلیت تعویض دستی کرولا را در حالت D قرار داد، اما نکته‌ای که حین انجام این مراحل جلب توجه می‌کند، وجود حالت‌های L، 2 و 3 در اهرم تعویض است. با قرارگیری اهرم تعویض دنده در وضعیت L جعبه دنده در سنگین‌ترین و قدرتی‌ترین حالت خود قرار می‌گیرد که معمولا برای کنترل خودرو در سراشیبی‌ها و یا پیمودن هر چه راحت‌تر سربالایی‌ها به کار می‌رود. حالت‌های 2 و 3 نیز زمانی استفاده می‌شود که راننده بخواهد قدرت، کشش و سرعت خودرو را در مسیر مورد نظر خود، به دنده 2 یا 3 محدود کند. وجود این حالت‌ها در جعبه دنده‌ای که خیلی هم پیشرفته به شمار نمی‌رود را باید اتفاق خوشایند به شمار آورد.

شروع حرکت با کرولا در کمال آرامش صورت می‌پذیرد و خودرو در همان لحظه‌های ابتدایی، خلق و خوی آرام و متین خود را به نمایش می‌گذارد. دید به اطراف و جلو جای گله و شکایتی باقی نمی‌گذارد، اما با توجه به نبود دوربین دید عقب و ارتفاع زیاد در صندوق بار کرولا، کمی با محدودیت دید در بخش انتهایی خودرو روبه‌رو خواهید بود. عملکرد فرمان کرولا بسیار نرم است و این نرمی بیش از حد که در ترافیک‌های شهری بسیار دلنشین و خوشایند به شمار می‌رود، هیچ حسی را از مسیر حرکت به راننده منتقل نمی‌کند. در واقع زمانی که در حال حرکت با سرعت پایین هستید عملکرد فرمان به گونه‌ای است که انگار میله فرمان به جایی متصل نبوده و فرمان در حال چرخش آزادانه و خلاص است. اگرچه این مساله در سرعت‌های بالا و با افزایش میزان سفتی فرمان بهبود می‌یابد، اما همچنان فرمان کرولا هیچ حسی از مسیر حرکت و جاده به دستان راننده منتقل نمی‌کند، که کمی این حس را به راننده القا می‌کند که فرمان قابلیت انجام مانورهای کافی را ندارد.

پیشرانه 2 لیتری کرولا که به سامانه DUAL VVT-i مجهز شده است، توانایی تولید 143 اسب بخار قدرت و 186 نیوتن‌متر گشتاور را دارد، که این میزان قدرت کشش و شتاب‌گیری قابل قبولی را برای کرولا به ارمغان آورده است. البته باید توجه کرد که با یک سدان جمع و جور اقتصادی روبه‌رو هستیم. یکی از ویژگی‌هایی که همواره در کرولا به روشنی دیده شده است، سواری نرم و آرام آن است که در نسل فعلی مقداری از این نرمی کاسته شده و مهندسین کرولا سیستم تعلیق سفت و خشن‌تری را برای این مدل در نظر گرفته است، بنابراین اگر تجربه رانندگی با نسل‌های قبلی را داشته باشید، به محض رانندگی با مدل مورد بررسی به وضوح کوبش‌های سیستم تعلیق را حس خواهید کرد که این کوبش‌ها نه تنها آزار دهنده نیست، بلکه به سواری پایدارتر خودرو کمک شایانی کرده است. نکته دیگری که پس از مدتی رانندگی در معابر پرترافیک شهری ملموس است، نرمی پدال‌های گاز و ترمز خودرو است به طوری که گاهی شاید تماس پای خود با پدال گاز و ترمز را حس نکنید!

در تمامی طول رانندگی استفاده از سیستم صوتی با کیفیت قابل قبول و سامانه تهویه مطبوع اتوماتیک که سرمایش بی‌نظیری را در گرمای ظهرگاهی تابستان به ارمغان آورده، با راحتی هرچه تمام‌تر صورت می‌پذیرد بنابراین باید اعتراف کرد که کرولا در مبحث ارگونومی نمره قبولی را از آن خود خواهد کرد.

در پایان…

در پایان و پس از مدتی رانندگی با کرولا 2016 Limited در خیابان‌های تهران، باید کرولا را خودرویی اقتصادی دانست که سواری آن نه خشک محض است و نه به طور اغراق‌آمیزی نرم و آرام است. این خودرو شما را در بخش کیفیت ساخت و مونتاژ کاملا راضی می‌کند و بر اساس تیپ انتخابی، می‌تواند سطح تجهیزاتی به نسبت خوبی را نیز به شما ارائه دهد. کرولا مجموعه‌ای دوست داشتنی است که شاید جذابیت ظاهری رقیب‌هایی هم‌چون کیا سراتو، هوندا سیویک و هیوندای الانترا را نداشته باشد و اندازه رقیب‌های کره‌ای خود تجهیزات رفاهی و پر زرق و برق ارائه نکند، اما اصالت و ماندگاری در آن نهادینه شده است که به این راحتی در رقیب‌های کره‌‌ای دیده نمی‌شود. در یک جمله کرولا خودرویی است که باید یک عمر روغن و بنزین در آن ریخت و استفاده کرد و خیال‌تان راحت باشد که به این زودی‌ها گذرتان به تعمیرگاه نمی‌افتد!