رنو 5 توربو 3 Legende Automobiles

طراحی ظاهری رنو 5 توربو 3

به گزارش خودرونویس، این خودروی رستو ماد ضمن حفظ DNA طراحی رنو 5 توربو موتور وسط دهه 80 میلادی، تفسیری مدرن از این خودروی هاچبک سه درب بوده که توربو 3 نام دارد. بدنه جدید این خودرو کاملا دست ساز بوده و از جنس فیبر کربن تولید شده تا وزن آن تا حد ممکن پایین نگه داشته شود. همچنین گلگیرهایی حجم پردازی شده و عریض روی این خودرو نصب شده تا فضای کافی برای نصب رینگ های 16 اینچی در اکسل جلو و 17 اینچی در اکسل عقب فراهم شود. این رینگ ها در دو طرح مختلف قابل سفارش هستند.

این رنو 5 توربو 3 Legende Automobiles به جای چراغ های هالوژنی قدیمی، به چراغ هایی LED با گرافیک مدرن مجهز شده که استایلی بسیار زیبا و جذاب را برای این خودرو به ارمغان آورده اند. ورودی های هوای نصب شده در زیر ستون C تنها جنبه تزیینی نداشته و کاربردی هستند و دیزاینی مشابه نسخه های توربو 1 و توربو 2 رنو 5 دارند. در پروفیل عقب عریض و جذاب این خودرو، یک اسپویلر در راستای سقف نصب شده که به رنگ قرمز مزین شده. جدا از این اسپویلر، تریمی قرمز رنگی در آینه های جانبی، مرکز چرخ ها و ستون A این رنو 5 رستو ماد نیز اعمال شده است.

در قسمت عقب یک دیفیوزر جدید دو تکه نصب شده که یک خروجی اگزوز دوتایی مربع شکل طراحی خشن این قسمت زیباتر کرده که شکل گیری این دیفیوزر و اگزوزها با الگوبرداری از طراحی محصولات اسپرت رنو صورت گرفته است. این رنو 5 توربو 3 رستوماد فاصله بسیار کمی با سطح زمین داشته و دارای سیستم تعلیق دو جناغی در اکسل جلو بوده و در اکسل عقب هم تعلیقی مدرن با الگوبرداری از رنو 5 Maxi توربو مسابقه ای نصب شده است.

طراحی کابین و مشخصات فنی رنو 5 توربو 3

درون کابین کمتر قسمت وجود دارد که مشابه با نسخه کلاسیک دهه 1980 میلادی باقی مانده باشد. در پشت فرمان یک نمایشگر تمام دیجیتالی جای نشانگرهای آنالوگ رنو 5 توربو دهه 80 را گرفته است. تریم قرمز و نارنجی بیرونی این خودرو درون کابین و در اطراف دریچه های سیستم تهویه، غربیلک فرمان دو شاخه مینیمال و رودری ها نیز دیده می شود.

شرکت Legende Automobiles رنو 5 توربو 3 را به سیستم تهویه دو نقطه ای اتوماتیک و صندلی های فوق نازک مجهز کرده که دارای تکیه گاه های جانبی بسیار بزرگی مشابه خودروهای مسابقه ای است. پشت صندلی های جلو آهنکشی در بالای قسمت محفظه پیشرانه صورت گرفته است. این خودرو به یک پیشرانه توربوشارژ چهار سیلندر مجهز شده که قادر به تولید 400 اسب بخار قدرت است.

این پیشرانه به مراتب قدرتمندتر از پیشرانه اصلی 158 اسب بخاری رنو 5 توربو دهه 1980 بوده که نیروی تولیدی آن توسط یک گیربکس سکوئنشیال مدرن یا گیربکس دستی به چرخ های عقب منتقل می شود. این گیربکس های نامبرده جایگزین گیربکس پنج سرعته دستی رنو 5 توربو اصلی شده است. در این لحظه جزییات بیشتری در خصوص این پیشرانه منتشر نشده است.