هرگاه صحبت از آفرودرهای توانمند به میان میآید، جیپ رانگلر، لندروور دیفندر، تویوتا لندکروزر، فورد رپتور، مرسدس جی کلاس و درنهایت فورد برانکو، بهترین گزینههایی هستند که به ذهن خطور میکنند. فورد برانکوی دوست داشتنی که پس از سال ها انتظار چشمانمان به جمالش روشن شده است، اینبار در برابر حریفی قدرتمند، توانا و رویین تن به نام جیپ رانگلر قرار گرفته است تا ببینیم کدام یک از این دو بیراهه نوردِ با سابقه، برنده رقابت خواهند شد.
به گزارش خودرونویس، هر دو مدل جیپ و فورد که در این تست به کار گرفته شده اند، از نوع پنج درب هستند که نسبت به نسخههای سه درب از قابلیت های آفرودی کمتری برخوردارند. در عین حال این نسخه ها از مدل های دو درب فروش به مراتب بیشتری داشته و به نوعی حتی زیباتر نیز جلوه میکنند. هرچند به عنوان یک آفرودر تمام عیار، باید به سراغ خودرو هایی با فاصله محوری کوتاه تر و جعبه دنده دستی رفت (نسخه های سه درب).
کار را با برانکو آغاز میکنیم. نسخههای اولیه یا First Edition به طور کامل فروش رفته اند. این مدلها با پکیج Sasquatch شامل تایرهای غولپیکر ۳۵ اینچی، سیستم تعلیق با ارتفاع بسیار بالا، اکسل عقب با قفل دستی، اکسل جلو با قفل دستی و ضد غلتش و آنتی رول بار با قابلیت جداسازی ارائه میشوند. همچنین سپر جلو از جنس فولادی بوده و صفحات محافظت از زیر بدنه نیز در این نسخه به کار رفته اند. بعلاوه این خودرو به زیباترین فضای داخلی مجهز شده که شامل صفحه نمایشگر اطلاعات و سرگرمی بسیار بزرگ، مجموعه کمکراننده فورد Co-pilot 360 و سیستم صوتی استریو است.
قوای فنی
قلب تپنده برانکو، یک موتور ۲.۷ لیتری توئین توربوی شش سیلندر است که ۳۱۵ اسب بخار قدرت و ۵۵۶ نیوتن متر گشتاور را تولید نموده و این میزان قدرت و گشتاور توسط یک گیربکس ۱۰ سرعته اتوماتیک به تمام چرخ ها منتقل میشود.
در طرف مقابل جیپ رانگلر روبیکان قرار دارد که از محور جلو و عقب با قابلیت قفل دستی، آنتی رول بار جلوی جدا شونده، سپرهای فولادی و تایرهای ۳۳ اینچی بهره میبرد. این مدل جیپ از پیشرانه ای پلاگین هیبریدی استفاده میکند که در این کلاس کاملا جدید و خلاقانه محسوب میشود. یک موتور ۲ لیتری توربوشارژر ۴ سیلندر و یک موتور الکتریکی در مجموع توانایی تولید ۳۷۵ اسب بخار قدرت و ۶۳۷ نیوتنمتر گشتاور را دارا میباشند و قدرت تولیدی توسط یک جعبه دنده ۸ سرعته خودکار و دنده کمکی دستی، به تمام چرخ ها منتقل میگردد. سیستم هیبریدی جیپ اما نقص هایی نیز دارد. حساسیت به دریچه گاز زیاد است و در حالت الکتریکی، تعویض دنده ها با تاخیر و با لرزش عجیبی همراه است. به علاوه در خارج از جاده، موتور الکتریکی برای پیوستن به موتور بنزینی، مکثی طولانی و آزار دهنده دارد.
سوال اساسی و مهم : کدام یک از این دو خودرو آفرودر بهتری است؟
فورد ادعا میکند که فاصله بیشتر کف برانکو از سطح زمین، زاویه حمله و زاویه خروج اندکی بهتر نسبت به رقیب و تایرهای بزرگتر برانکو باعث برتری آن هستند. اما باید اذعان داشت همه این موارد چنانچه شما سیستم گریپ کنترل نداشته باشید، بیفایده و حتی ناکارآمد است. چیزی که برانکو فاقد آن است!
در مسیر های صعب العبورِ تست شامل تپههای با شیب بسیار تند و پر از سنگ و همچنین تپه های رمل مانند و حتی خشک که به واقع تنها این دو خودرو قادر به عبور هستند، جیپ با جدا شدن میله ضد رول بار جلو و باز شدن قفل محورها توانست فورد را مغلوب سازد. در چالشبرانگیز ترین مسیر ها که اغلب برانکو نیاز به تلاش زیاد و دنده های سنگین و… داشت، رانگلر با صلابت به راه خود ادامه میداد و پیروز میدان بود.
در عوض برانکو در مناطق صحرایی عملکرد بهتری از خود نشان میدهد. درواقع این سوال مطرح است که این قابلیت فورد برانکو، ضعف آن را در مسیرهای صعب العبور و صخره ها، جبران میکند؟ خوب درجایی که بسیاری از مردم برای آفرود های صحرایی و کویر به سراغ رپتور، رنجر و امثال این پیکاپ ها میروند، باید گفت قطعا برانکو و خواص اس یو وی بودن آن، مزیت هایی نسبت به پیکاپ های خشک دارد.
یک نکته مهم به غیر از سیستم گریپ کنترل :
برانکو با درگیر کردن دنده های سبک و سنگین، فعال سازی به موقع قفل های دیفرانسیل، قطع اتصال میله ضد غلتش و… تا حد امکان فرایند آفرود سواری را برای آفرودرهای تازه کار و آماتور ساده کند.
طراحی مورد نیاز آفرود و امکاناتی که باید خودشان فعال شوند :
طراحی کاپوت برانکو به صورت مسطح با دستگیره های برآمده در دو گوشه آن باعث میشوند تا بهراحتی ابعاد خودرو را ببینید. اما رانگلر با گلگیر های بیرون زده اش، از این مزیت محروم است. در خصوص آینه های کناری، فورد با قرار دادن پایه آینه ها در ستون A در زمانی که دربها جدا شدهاند، یک سر و گردن از جیپ که باید در زمان جدا کردن درب ها از آینه های پیچدار استفاده کرد، بالاتر میایستد. همچنین عریض تر بودن برانکو نسبت به رانگلر، سبب پایداری بیشتر این خودرو شده است.
هر دو خودرو به دوربینهای دید چند حالته مجهز اند. دوربین ۳۶۰ درجه فورد در حالت آفرود بهصورت خودکار روشن میشود درحالیکه برای روشن کردن دوربین های جیپ باید در منو های آن جستوجو کنید و قطعا این عمل در شرایط عبور از مسیر های آفرودی، کار دشواری خواهد بود. البته جیپ با نمایش رد تایر در صفحه نمایش و نشان دادن محل دقیق تایرها، نکات مثبتی نیز دارد.
طراحی کابین
کابین برانکو با بهره گیری از طراحی به روز تر، امکانات بیشتر و نمایشگر های چند منظوره در کنار عرض بیشتر کابین و فضاسازی بهتر در مقابل رانگلر، تقریبا جای هیچگونه حرف و حدیثی را برای رقیب باقی نمیگذارد.
صندلی های ردیف عقب برانکو راحت تر از رانگلر هستند و درواقع صندلیهای جیپ، صاف و نیمکت گونه طراحی شده اند.
سخن پایانی
در پایان باید گفت چنانچه به دنبال سفر های آفرودی سخت هستید، رانگلر انتخاب بهتری خواهد بود و اگر آسایش و فضای بیشتر و طراحی جدیدتر را طلب میکنید میتوانید برانکو را انتخاب نمایید. قیمت نمونه های مورد بررسی هم در خصوص رانگلر رقمی در حدود ۶۹ و در مورد برانکو رقمی در حدود ۶۴ هزار دلار را به خود میبیند.
صد در صد رنگلر . . .
برونکو
bronco
برانکو از رقیبش واقعا زیباتر و گردن کلفت تر جلوه میکنه
برانکو رو انتخاب میکنم