احمد بروغنی 
موج بلند کراس‌اوورها هر چند سراسر دنیا را در بر گرفته، اما بازار محدود ایران بیش از هر نقطه دیگر دنیا از آن تاثیر پذیرفته است، تا جایی که اکنون کم‌تر شرکتی جسارت عرضه خودرویی در سگمنت‌های دیگر را به خود راه می‌دهد. این رفتار محافظه کارانه سبب شده بازار ایران از خودروهای جذاب و اسپرت دور بماند. “هات هچ‌ها” یا به عبارت دیگر هاچ‌بک‌های داغ، تحت تاثیر همین پدیده از بازار ایران دور مانده‌اند، حتی نمونه‌هایی که در سال‌های گذشته به موفقیتی چشم‌گیر دست یافته بودند، امروز جایی در فهرست خودروهای مجاز برای ورود به ایران ندارند.
به گزارش خودرونویس، هیوندای ولوستر را می‌توان به نوعی آخرین محصول در این رده دانست که در بازار ایران به کامیابی رسید، اما در یکی دو سال گذشته همانند وضعیت‌اش در دنیا با کاهش شدید تقاضا در ایران رو‌به‌رو شده و البته قیمت آن افزایش قابل توجه‌ای داشته است.
با این حال ولوستر هنوز به عنوان گزینه‌ای جدی برای یک هاچ‌بک اسپرت در ایران مطرح است و ما به همین دلیل آن را در برابر تازه‌ترین گزینه‌ای که برای مشتری‌های ایران در دسترس است، قرار داده‌ایم؛ دی‌اس 3 فرانسوی، که خلاف رقیب کره‌ای‌اش در ایران با استقبال چندانی مواجه نشده، اما توانسته در رالی قهرمانی جهان پیروزی‌های بسیاری به دست آورده، عنوان خودروی سال را از مجله تاپ‌گر دریافت کند و عنوان‌های بسیار دیگری را برای سازنده‌اش به ارمغان آورد.
یک سوپرمینی شهری که در سال 2013 توانسته 40 درصد از سهم بازار خودروهای پریمیوم کوچک اروپا را از آن خود کند، با این حال پس از استقلال برند دی‌اس، این خودرو هنوز جایگاه پیشین‌اش را پس نگرفته، اما حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد.
طراحی و فضای کابین
هیوندای، ولوستر را نخستین بار در سال 2011 به عنوان جایگزینی برای مدل «تیبوران» معرفی کرد. خودرویی بر پایه مدل مفهومی HND-3 که موفقیت خود را بیش‌تر مدیون ظاهر متفاوت‌اش است. در حقیقت هیوندای برای جذب طیف جدیدی از مشتری‌ها، یکی از درهای ردیف عقب را حذف کرد. هر چند با سیستم شمارش درهای خودروهای هاچ‌بک، باید ولوستر را یک هاچ‌بک چهار در دانست، اما هیوندای این محصول خود را به عنوان یک خودروی سه در به بازار معرفی کرد.
مخفی بودن دستگیره در سوم، استفاده از رنگ بدنه در رینگ‌ها، قرارگیری خروجی اگزوز در میانه سپر عقب و البته شکل کوپه مانند بدنه و ظاهر اسپرت ولوستر سبب شد بازار ایران خیلی زود به این محصول روی خوش نشان دهد. از سوی دیگر همزمانی عرضه این خودرو با نسخه کوپه جنسیس، ولوستر را به گزینه‌ای مناسب برای کسانی بودجه خرید جنسیس کوپه را نداشتند، تبدیل کرد.
دی‌اس 3 نیز برای نخستین بار در سال 2009 به عنوان شاخه‌ای تازه از محصولات سیتروئن معرفی شد، با این حال پس از استقلال برند DS از سیتروئن، یک فیس‌لیفت مینور را تجربه کرد و با هویت گرافیکی این برند هم‌سو شد. توجه ویژه به جزییات در نمای بیرونی، شکل خاص ستون B که شیشه‌های کناری را به هم متصل کرده و البته تفاوت رنگ بدنه و سقف خودرو سبب شده دی‌اس 3 هنوز به اندازه ابتدای عرضه‌اش متناسب و جذاب به برسد.
استفاده از خط‌ها و حجم‌های ملایم‌تر و منطقی‌تر در طراحی این خودرو نسبت به ولوستر، آن را به گزینه‌ای ماندگارتر از نظر طراحی تبدیل کرده است. دی‌اس 3 بر اساس استاندارد‌های جهانی یک هاچ‌بک سه در است.
با ورود به کابین دی‌اس 3، فضای کلی را دل‌نشین می‌یابید، با این حال به کمی زمان نیاز دارید تا محل کلیدهای مورد نظر خود را پیدا کنید. دی‌اس امکان انتخاب گسترده‌ای برای رنگ و نوع چرم پیش روی شما قرار می‌دهد، با این حال رنگ سایه‌دار نمونه مورد آزمایش که به … معروف است، نتوانست نظر از اعضای تیم آزمایش را جلب کند.
فرورفتگی بیش از اندازه محفظه داشبورد که برای راحتی و فضای پای بیش‌تر سرنشین جلو به این شکل طراحی شده است، در نگاه نخست این تصور را در ما ایجاد کرد که با فضای چندانی برای قرار دادن اشیاء مواجه نیستیم، اما در عمل فضایی که دی‌اس در این بخش در اختیارتان می‌گذارد بیش‌تر از ولوستر است. صندلی‌های ردیف جلوی این خودرو متاثر خوی ورزشی‌اش به گونه‌ای شکل گرفته که بدن را به خوبی در بر می‌گیرد، البته این که امکان تنظیم پهلوهای صندلی فراهم نیست، باعث می‌شود تنها برای افراد ریزنقش راحت باشد و سرنشین‌های تنومندتر روی این صندلی‌ها چندان احساس راحتی نداشته باشند.
دی‌اس برای این که بتواند مکانیزم تا شدن صندلی‌ها را به گونه‌ای طراحی کند که سرنشین‌های ردیف عقب بدون کمک امکان پیاده شده از خودرو را داشته باشند، تمام تنظیم‌های آن را به حالت دستی باقی گذاشته است. در مقابل ولوستر امکان تنظیم صندلی‌ها را به صورت برقی فراهم کرده و می‌توان گفت طراحی کابین آن از ارگونومی بهتری نسبت به دی‌اس 3 بهره می‌برد، اما شلوغی بیش از اندازه و استفاده فراوان از خط‌های کج و مورب در طراحی آن، موجب شده این فضا به اندازه دی‌اس 3 دل‌نشین نباشد.
با این حال در ولوستر بسیار سریع‌تر از دی‌اس ادوات مورد نظرتان را پیدا می‌کنید. برای سرنشین‌های ردیف عقب، ولوستر به لطف فاصله دو محور و عرض بیش‌تری که دارد، فضای پای بیش‌تری وجود دارد، با این حال فضای سر آن به اندازه‌ای کوچک است که حتی سر افرادی با قد متوسط نیز به سقف شیشه‌ای در چهارم آن برخورد می‌کند، اما در دی‌اس با چنین مشکلی رو به رو نیستیم.
امکانات و تجهیزات رفاهی
هیوندای در زمینه تجهیزات رفاهی به آسانی از رقیب فرانسوی‌اش پیش می‌افتد. می‌توان قابل توجه‌ترین آپشن ولوستر را سقف پانورامیک آن دانست.
در دی‌اس خبری از این آپشن نیست، اما یک نسخه کانورتیبل با سقف پارچه‌ای نیز از این خودرو طراحی شده که البته بازار ایران میزبان آن نخواهد بود. درهای بزرگ هر دو خودرو سبب می‌شود زمانی که روی صندلی راننده نشسته‌اید، فاصله زیادی با ستون B خودرو داشته باشید، این اتفاق موجب شده دسترسی به کمربند ایمنی چندان آسان نباشد. هیوندای برای رفع این مشکل قطعه‌ای طراحی کرده و کمربند ایمنی را جلوتر آورده تا دسترسی به آن آسان‌تر باشد.
فهرست امکانات ولوستر با شش کیسه هوا به همراه سیستم تشخیص وجود سرنشین(OCS)، سیستم‌های ABS، EBD، TCS(کنترل الکترونیکی کشش)، ESP(کنترل پایداری الکترونیکی)، VSM(مدیریت پایداری خودرو)، پشت‌سری‌های فعال، نمایش‌گر فشار باد تایر و … تشکیل شده است. همچنین درگاه اتصال ipod، AUX و USB، خروجی برق 12ولت، نمایش‌گر 7 اینچی، سیستم صوتی با شش بلندگو، صندلی‌های برقی، کنترل سیستم صوتی، بلوتوث و کروزکنترل روی فرمان، سنسورهای باران، نور و پارک و دوربین دید عقب برای این خودرو در نظر گرفته شده است.
در مقابل برای صندلی‌های دستی دی‌اس که با الهام از بند ساعت طراحی شده، سیستم گرم‌کن در نظر گرفته شده است. سیستم‌های کمکی شروع حرکت در سربالایی، سیستم‌های ABS، ESP، EBV و ASR، کروز کنترل و محدود کننده سرعت، نمایش‌گر فشار باد تایر نیز در فهرست امکانات آن دیده می‌شود.
دوربین دنده عقب، چراغ‌های جلوی زنون به همراه سنسور نور، چراغ‌های روشنایی در روز، رچراغ سه بعدی عقب، برف پاک کن اتوماتیک به همراه سنسور باران، سیستم کنترل کیفیت هوا به همراه سیستم خوشبو کننده هوا، گرم‌کن آینه‌های کناری، کنترل سیستم صوتی از پشت فرمان نیز از دیگر آپشن‌های نه چندان عجیب آن است. اما آپشن جالب توجه دی‌اس ترمز اضطراری کمکی است که با نام «اکتیو سیتی بریک» از آن یاد می‌شود، در سرعت‌های کم‌تر از 30 کیلومتر بر ساعت در صورت پیش‌بینی برخورد از جلو، بدون دخالت راننده سرعت را کم می‌کند یا در صورت نیاز خودرو را به صورت کامل متوقف می‌کند. سنسورهای در نظر گرفته شده روی سپر جلو نیز در ترافیک‌های شهری از وجود مانع‌های نزدیک به خودرو خبر می‌دهند.
ویژگی بارز دیگر دی‌اس 3 امکان سفارشی‌سازی گسترده آن است، به گونه‌ای که می‌توان 44 ترکیب رنگ ( یازده رنگ بدنه و چهار رنگ سقف)، ده رنگ گوناگون برای آینه‌ها و استفاده از چزم و پارچه برای پوشش صندلی‌ها سفارش داد.
پشت فرمان
در دی‌اس3 خبری از سیستم ورود و استارت بدون کلید نیست و باید آن را به شیوه سنتی استارت زد و دکمه‌های روی سوییچ آن نیز کمی سخت به نظر می‌رسد. در مقابل هیوندای برای ولوستر جذاب‌تر جلوه دادن ولوستر سیستم استارت بدون کلید را در نظر گرفته کلید استارت پیشرانه در میانه داشبورد تعبیه کرده است. دی‌اس 3 با یک پیشرانه 3 سیلندر 1.2 لیتری توربو وارد ایران شده است.
این پیشرانه نیروی 110 اسب‌بخاری‌اش را به وسیله یک جعبه دنده 6 سرعته خودکار با امکان تعویض دنده‌ها به صورت دستی نیرو را به چرخ‌های جلو منتقل می‌کند. ولوستر نیز به یک پیشرانه تنفس طبیعی مجهز شده که 128 اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند. پیشرانه 1.6 لیتری ولوستر با وجود این که به پایان عمر خود رسیده است، هنوز به عنوان یک پیشرانه پر بازده در بازار ایران شناخته می‌شود.
به لطف اندازه کوچک دی‌اس 3، بسیار زود به آن عادت خواهید کرد. پیشرانه 1.2 لیتری این خودرو که به سیستم پرخوران مجهز شده، اگرچه قوی‌ترین پیشرانه‌ای نیست که در دنیا برای این خودرو عرضه می‌شود، اما تنها گزینه‌ای است که در ایران می‌توان انتخاب کرد و به اندازه کافی قدرتمند است تا رضایت شما را برآورده سازد. هر چند در شروع حرکت توربو با کمی تاخیر وارد مدار می‌شود، اما شتاب‌گیری قابل تحسینی را برای این خودرو به همراه دارد.
پس از راندن دی‌اس 3 در شهر، به محل ملاقات‌مان با ولوستر می‌رسیم. جاده‌ای خلوت و پر پیچ که بتوانیم هر دو خودرو را به چالش بکشیم. ابتدا هیوندای ولوستر را برای راندن در این مسیر انتخاب می‌کنیم. نمونه مورد آزمایش در سال 2014 تولید شده، کیفیت مواد استفاده شده در کابین تغییر چندانی نداشته، اما صدای برخورد قطعه‌های کابین به سادگی شنیده می‌شود. مسیر آزمایش را ابتدا با ولوستر می‌پیماییم، ولوستر نیز ملنند رقیب فرانسوی‌اش با قوی‌ترین پیشرانه به ایران راه نیافته، با این حال 128 اسب‌بخار کافی است تا رضایت شما برای یک خودروی اسپرت شهری برآورده شود. ولوستر در مسیر پر پیچی که با شیب نیز همراه است، فراتر از انتظار ظاهر می شود.
در مسیرهای سربالایی به خوبی شتاب‌گیری می‌کند و به لطف سیستم تعلیق خشکی که برای آن طراحی شده و همچنین سیستم فرمان برقی، فرمان‌پذیری به نسبت خوبی را ارائه می‌دهد. همان مسیر را با دی‌اس 3 تکرار می‌کنیم. دی‌اس با وجود قدرت کم‌تر شتاب‌گیری به مراتب بهتری را ارائه می‌دهد.
سیستم تعلیق خشک‌تر دی‌اس این‌جا کارآیی خود را به خوبی نمایش می‌دهد. دی‌اس چیزی در فرمان‌پذیری کم نمی‌گذارد، چسبندگی آن به زمین فوق‌العاده است و اوورهنگ‌های کوتاه‌ترش آن را به خودرویی مطمئن‌تر از ولوستر در فرمان‌پذیری تبدیل کرده و تعریف متفاوت‌تری از یک خودروی کوچک و اسپرت ارائه می‌دهد.
در مسیری بزرگراهی شتاب‌گیری فرصت را برای آزمون شتاب‌گیری دو خودرو مناسب می‌یابیم، دی‌اس با وجود یک سیلندر کم‌تر به سادگی از رقیب کره‌ای خود پیش می‌افتد. هر چند با نگاه به آمار رسمی شتاب‌گیری دو خودرو که به ترتیب برای دی‌اس 9.9 و برای ولوستر 11.5 ثانیه اعلام شده می‌توان فهمید.
حکم نهایی
دی‌اس هر چه در زمینه آپشن و ارگونومی از ولوستر عقب افتاد، در بحث عملکردی سنگ تمام گذاشت. خودرویی کوچک و جذاب که لذت رانندگی کم‌نظیری را به شما ارائه می‌دهد، به ویژه زمانی که تعویض دنده آن را در حالت دستی قرار می‌دهید و هیاهوی پیشرانه کوچک‌اش بیش‌تر می‌شود.
زمانی که این آزمایش مقایسه‌ای را برگزار کردیم، نمونه صفر کیلومتر هیوندای ولوستر با قیمت 130 میلیون تومان در بازار خرید و فروش می‌شد، امکان خرید دی‌اس 3 نیز با قیمتی نزدیک به 140 میلیون تومان وجود داشت، با این حال تغییر تعرفه‌های واردات خودرو سبب شد زمانی که شما این مطلب را می خوانید قیمت دی‌اس چندین برابر شده باشد و یا حتی در بازار ایران کمیاب باشد.
در همین فاصله هیوندای نیز از نسل جدید ولوستر را در دیترویت معرفی کرد تا بازار از دست رفته‌اش پس بگیرد، به نظر می‌رسد دی‌اس نیز در آینده‌ای نه چندان دست به تغییر نسل مدل 3 بزند. با این حال بعید به نظر می‌رسد تمام این تغییرها بتواند چالش بازار یخ هاچ‌بک‌های داغ در ایران را پشت سر بگذارد.
دیدگاه شما چیست؟