مشکل چراغ های مدرن خودروها

به گزارش خودرونویس، اما باید توجه داشت که قدرت چراغ ‌های جلو در خودروهای قدیمی بسیار کمتر بود و تابش نور چراغ ‌ها همیشه یک مشکل جدی محسوب می ‌شده و اکنون با تغییر اوضاع و فناوری ‌های جدید  بهبود‌هایی را شاهد هستیم. حالا چراغ ‌ها قدرت بیشتری داشته و حتی با افزایش ارتفاع خودروها (به عنوان مثال خودروهایی نظیر اسیووی ‌ها) محل قرارگیری آنها نیز نسبت به قبل تغییر کرده و بالاتر از چراغ‌ های موجود در خودروهای دیگر قرار می‌ گیرند.

حالا این پرسش‌ها مطرح می ‌شود که آیا چراغ ‌های مزبور فواید بیشتری نسبت به زیان ‌های یادشده دارند؟ وجود چراغ ‌های جلو برای تاباندن نور به اجسام و… ضروری است؛ اما آیا پُر نور بودن چراغ‌ های مزبور برای ما بهتر است؟

نیویورک تایمز به منظور پاسخ به پرسش‌ های مزبور در ماه ژانویه سال جاری، گزارشی درباره مسائل مرتبط به بینایی در ارتباط با چراغ‌های جلوی خودرو منتشر کرد. بر این اساس به نظر نمی‌رسد که چراغ‌های پُر نور و حواس پرتیِ ناشی از تابیدن آنها، نقش زیادی در تعداد حوادث رانندگی و فوت افراد در تصادفات جاده ‌ای و… داشته باشند؛ اما افراد زیادی در مورد این موضوع و تابیدن نور چراغ‌ها صحبت کرده ‌اند. در پایگاه اینترنتی Change نیز تعداد زیادی از مردم درخواست ‌هایی درباره منع استفاده از چراغ ‌های قدرتمند و نور بالا و به طور خاص چراغ‌های بلولایت یا نور آبی داشته ‌اند.

تاریخچۀ چراغ های جلو

چراغ‌های جلو در وسایل نقلیه از همان ابتدا وجود داشتند. چراغ ‌های مزبور حتی قبل از خودروها نیز مورد استفاده قرار گرفته و در کالسکه‌ ها از آنها بهره می‌بردند! البته چراغ‌ های کالسکه‌ های یادشده در گذشته ‌های دور، فانوس ‌های بزرگی بودند که برای روشن شدن آنها باید از سوخت‌ هایی مانند روغن استفاده می‌ شد. آیا می‌ توانید برای رانندگی در شب، یک ب ‌ام ‌و را با چراغ‌های جلوی شمعی تصور کنید؟ واضح است که سیستم مزبور برای حرکت با سرعت زیاد ساخته نشده و در بهترین حالت هم می‌ تواند فاصله بسیار کمی را روشن کند.

کادیلاک برای حل مشکل یاد شده، از سیستمی الکتریکی استفاده کرد و امروزه اساس سیستم چراغ‌ های خودروهای مدرن را روش ابتدایی کمپانی کادیلاک و پیشرفت قابل توجه آن در طول سالیان گذشته به وجود آورده است. اکنون نور لامپ‌ های هالوژنی در سراسر اروپا در دسترس قرار گرفته و با تغییر همه چیز، نیاز به انرژی برق را کاهش داده و در عین حال نور بیشتری تولید می‌کنند.

حالا شاید شما به یاد چراغ‌ های زرد یا نارنجی خودروها افتاده باشید. چراغ‌های مزبور به منظور بهبود درک بصری از شرایط خودرو و بویژه کمک به رانندگان در شرایط مه طراحی شده ‌اند. فرانسوی ‌ها تا اوایل دهه 1990 امتیاز استفاده از چراغ‌های مزبور را در اختیار داشتند. چراغ ‌های یاد شده  ابتدا کمی ناهمگون به نظر می ‌رسیدند و این در حالی است که تفاوت چراغ‌ های نارنجی با چراغ‌های معمولی، تنها رنگ شیشه یا لنز آنها بود. سپس در اواخر قرن بیستم چراغ ‌های HID (تخلیه با شدت بالا) که به آنها چراغ‌ های زنون هم گفته می‌شود؛ ظهور کرده و اندکی بعد نیز چراغ‌ های LED به شهرت رسیدند.

مسلما آئودی R8 نقش مهمی در جلب توجه عموم مردم از سال 2007 به مقوله فناوری‌ های بصری و زیبایی‌های آن داشته و در نهایت به شکل چشمگیری علاقه مردم به چراغ ‌های مزبور را بیشتر کرد؛ اگر چه آئودی A8 در سال 2004 از فناوریی دی‌ لایت یا چراغ روز استفاده می‌ کرد. لامپ ‌های LED(دیودهای بازتاب دهنده نور معروف به دیود نورگسیل) کمی از تکنولوژی لامپ ‌های پیش از خود استفاده کرده و به همین خاطر می‌توانند بسیار قدرتمندتر باشند. لامپ‌های یادشده زیبا به نظر رسیده و معمولاً از آنها به عنوان چراغ جلو و در نقش بازتابندۀ نور سفید استفاده می ‌شود؛ البته اکنون انواع قرمز و نارنجی لامپ‌های LED به عنوان چراغ عقب و فلاشر کاربرد دارند.

مدتی بعد به کارگیری لامپ‌های LED در خودروهای مختلف به امری عادی تبدیل شد؛ اما چراغ‌ های هالوژنی در پیشانی خودروهای گوناگون جا خوش کرده و هنوز به پادشاهی خود ادامه می ‌دادند. اما پس از مدتی نوبت به چراغ‌های لیزری رسید. بدیهی بود که چراغ‌ های لیزری نه تنها بد نیستند؛ بلکه منبع نور بسیار خوبی برای خودرو هستند. ب ‌ام‌ و i8 در سال 2014 و هنگام عرضه جهانی، به چراغ ‌های لیزری مجهز شد. اساسا آنها نیروی بیشتری داشته و نسبت به انواع چراغ‌ های دیگر تکامل یافته‌ تر بودند. لیزر به راحتی می ‌توانست تا فاصله 800 متر را روشن کند. خوشبختانه چراغ ‌های لیزری سیستم هوشمندی داشته و از تابش مستقیم نور به چشم رانندگانِ دیگر جلوگیری می‌ کنند.

آینده روشن است

ما نگاهی مختصر به تاریخچه انواع چراغ‌های جلو داشتیم و در حال حاضر برای ما مشخص است که فناوری با گذشت زمان، مشکل تامین نیروی چراغ ‌های مزبور و همچنین تابش نور آنها به چشم عابرین و رانندگان وسایل نقلیه را حل کرده است. بنابراین رانندگان نباید خیلی نگران باشند؛ زیرا پیشرفت ‌هایی در این زمینه صورت گرفته است. اگر چه فناوری ‌های مزبور خیلی جدید نیستند و حداقل تا قبل از دهه 1990 اثری از آنها نبود؛ اما اکنون می ‌توان خودروهایی خرید که به طور اتوماتیک چراغ ‌های اصلی و فرعی آنها کنترل شده و با استفاده از دوربین ‌ها و سنسورهای متنوع مشغول کنترل جاده هستند و اگر خودروی شما در ترافیک قرار گرفته و یا پشت سرِ خودروی دیگری باشد؛ به طور خودکار تابش نور چراغ‌های آن کنترل خواهد شد.

این فناوری هنوز چهره افراد را تشخیص نمی‌دهد؛ اما شاید روزی این اتفاق بیفتد و به همین خاطر نیز باید منتظر بروزرسانی‌های بعدی بود. چراغ‌های جلو انعطاف‌پذیر هم این امکان را به احتمال زیاد فراهم کرده و کارایی بیشتری از خود نشان می‌دهند. چراغ ‌های مزبور در پیچ‌ های جاده و همزمان با چرخش خودرو برای عبور از پیچ، فعال شده و با تمرکز بر مسیر پیش رو مقداری چرخیده و پیچ را با نور خود پوشش خواهند داد.

برخی از چراغ‌ های LED نیز دارای فناوری‌های پیچیده‌ای هستند که توان خاموش و یا روشن شدن بخشی از آنها را فراهم کرده و به این ترتیب از تابش مستقیم نور به عابران و وسایل نقلیه جلوگیری می‌کنند. بنابراین می ‌توان نتیجه گرفت که خبرهای خوبی هم در رابطه با چراغ‌ های جلو وجود دارد؛ اما در حال حاضر چاره ‌ای جز استفاده کمتر و بهتر از نور بالا و انواع چراغ ‌ها نداریم و باید امیدوار بود که فناوری مزبور، نه تنها با جاده و راننده، بلکه با افراد و عابرانی که به شکل تصادفی در مقابل خودروهای عبوری قرار می ‌گیرند؛ سازگار شده و دیگر تابش خیره کننده نور در مواقع مزبور را شاهد نباشیم.