کادیلاک سویل طلایی، یادگار دوران طلایی صنعت خودرو ایران

کادیلاک سویل یک سدان لوکس سایز متوسط است که توسط کمپانی آمریکایی بین سال های 1976 تا 2004 و در پنج نسل مختلف تولید می شد و در سال 2004 کنار رفت و با کادیلاک STS جایگزین شد.

به گزارش خودرونویس، نسل اول سویل بین سال های 1976 تا 1979 بر روی خط تولید قرار داشت و نمونه هایی از آن وارد کشورمان شده است. اما نکته مهم در رابطه با نسل اول سویل، تولید آن در ایران با نام “کادیلاک ایران” و در شرکت جنرال موتورز ایران (پارس خودروی کنونی) بین سال های 1357 تا 1366 است.

در طول این مدت تعداد 2653 دستگاه سویل در ایران ساخته شد. برند کادیلاک برای آمریکا و جنرال موتورز از اهمیت بالایی برخوردار است و تا پیش از این، کادیلاک هیچگاه در خارج از خاک ایالات متحده تولید نشده بود و پس از آن نیز تا سال 1997 در هیچ کشوری تولید نشد. چندی پیش فرصتی دست داد تا با یکی از بهترین نمونه های کادیلاک سویل موجود در ایران ملاقاتی داشته باشیم که پس از مروری بر تاریخچه نسل اول سویل به بررسی آن می پردازیم.

تاریخچه نسل اول کادیلاک سویل

در ابتدا قرار بود نام اولین سدان سایز متوسط کادیلاک به پیشنهاد طراحان جنرال موتورز “LaSalle” (دیگر برند لوکس ساز زیر مجموعه جنرال‌موتورز که در سال 1927 تاسیس شد)‌ باشد اما این نام توسط گوردون هورسبورگ “Gordon Horsburgh” مدیر بازاریابی جنرال موتورز رد شد. دیگر نام پیشنهادی “Leland” به افتخار هنری لی لاند “Henry Leland” مهندس و مخترع آمریکایی و یکی از بنیانگذاران برند کادیلاک بود اما این نام نیز رد شد، زیرا مدیران بازاریابی می گفتند خریداران مرجع این نام را درک نمی کنند و از طرفی لی لاند برند رقیب یعنی لینکلن، زیر مجموعه لوکس ساز فورد را نیز تاسیس کرده بود.

در نهایت پس از پیشنهاد صدها نام مختلف نام سویل “Seville” برای فرزند جدید کادیلاک انتخاب شد. سویل در واقع نام یک استان در کشور اسپانیا است که دارای تاریخ غنی و شهرت در زمینه ی هنر و معماری است. البته کادیلاک پیش از این نیز از این نام در تریم نسخه دو در هاردتاپ الدورادو مدل 1956 استفاده کرده بود.

سویل در واقع پاسخ کادیلاک به خودروهای لوکس اروپایی نظیر مرسدس بنز، آئودی و بی ام و بود، که در آن سال ها به بازار خودروی آمریکا راه پیدا کرده بودند. مدیران جنرال موتورز نگران بودند که برند کادیلاک که زمانی مورد تعریف و تمجید جهانیان بود و به عنوان معیار و استاندارد خودروهای لوکس در جهان شناخته می شد، دیگر انتخاب اول در میان خریداران نسل جوان نباشد. با گذشت زمان، خودروهای اروپایی لوکس تر و حتی گرانتر از کادیلاک های فول سایز شده بودند و با توجه به افزایش سهم واردات این خودروها، سیاست سنتی خودروهای آمریکایی یعنی “هر چه بزرگتر بهتر” در حال محو شدن بود. علاوه بر این، بحران سوختی آن زمان باعث شده بود که خریداران کمتر به سراغ خودرو های فول سایز بروند.

نمونه های اولیه سویل در سال های 1972 و 1973 با نام آزمایشی LaSalle ساخته شدند. می توان گفت نمونه های اولیه دارای طراحی آینده نگرانه و پرزرق‌تری بودند تا جایی که زیر پوست نسل چهارم سویل کاملا می توان پروتوتایپ مدل 1973 را دید.

طراحی نسخه نهایی کادیلاک سویل توسط طراح افسانه ای بیل میچل “Bill Mitchell” و با الهام از رولزرویس Silver Shadow صورت گرفت. بدنه خودرو یک مکعب مستطیل با عرض بیشتر و ارتفاع کمتر و با طراحی زیبا و دوست داشتنی که به یک زبان طراحی برای کادیلاک در دهه های 1970 و 1980 تبدیل شد.

این خودرو بر روی پلتفرم X-body جنرال موتورز نسخه 1968-1974 ساخته شد. گفتنی است که بیوک اسکای لارک و شورولت نوا نیز بر روی این پلتفرم ساخته شده اند. البته مهندسان کادیلاک این پلاتفرم را دستخوش تغییرات زیاد و قابل توجهی شامل‌ ایجاد تغییر در بوش های سیستم تعلیق عقب و استفاده از بوش های بزرگتر در نیم شاسی جلو مشابه نسل دوم پلتفرم F-body و پلتفرم اصلاح شده X-body برای سال های 1975-1979 کردند که با تغییرات ریز و درشت زیادی برای بهبود ساختار پلتفرم برای یک خودرو لوکس همراه شد.

مهندسی مجدد و ارتقاء قابل توجه انجام شده، باعث شد تا این پلتفرم به “K-body” تغییر نام دهد. در نتیجه کادیلاک سویل نیز مانند شورولت نوا دارای ساختار Unibody سوار بر نیم‌ شاسی جلو با اتاق یکپارچه در ساختار پیشرانه جلو/متحرک عقب است. مهندسان سویل پلتفرم X-body را به جای پلتفرم مورد استفاده در ساخت “Opel Diplomat” و محدودیت های بودجه جنرال موتورز انتخاب کردند. مدیران اجرایی احساس کردند مهندسی معکوس یک Opel ممکن است هزینه بیشتری داشته باشد. یکی دیگر از پیشنهادات در طول توسعه سویل، استفاده از ساختار دیفرانسیل جلو مشابه کادیلاک الدورادو بود. که این مورد نیز به دلیل محدودیت بودجه رد شد؛ زیرا گیربکس مورد استفاده در الدورادو به صورت محدود و فقط برای پلتفرم E-body جنرال موتورز در اواسط دهه 1970 تولید می شد.

در نهایت کادیلاک سویل در ماه می سال 1975 به عنوان مدل 1976 معرفی شد. این خودرو به دلیل استفاده از ساختار نیم شاسی تقریبا 450 کیلوگرم از دویل فول سایز سبک تر بود. بنابراین، سویل چابک تر و همچنین پارک کردن آن آسان‌تر بود. تمام اینها در حالی بود که ویژگی‌های یک کادیلاک اصیل در این خودرو کاملا حفظ شد. برای سویل یک پیشرانه 350 اینچ مکعبی (5.7 لیتری) V8 پوش راد (OHV) بلوک کوچک (small block) متعلق به اولدزموبیل در نظر گرفته شده است. البته این پیشرانه برای قرار گرفتن در سینه سویل تغییر کرده و از نمونه کاربراتوری به یک پیشرانه مجهز به سیستم سوخت رسانی انژکتوری چند نقطه ای با کنترل الکترونیکی Bendix/Bosch تبدیل شده بود. سویل به عنوان کوچکترین و البته گرانترین خودرو در خط تولید کادیلاک تبدیل شد و استراتژی بازاریابی و قیمت گذاری سنتی کادیلاک را دگرگون کرد. سویل گران‌تر از هر کادیلاک دیگری (به جز فلیت‌وود های لیموزین‌ سری 75) با قیمت پایه 12 هزار و 479 دلار آمریکا بود. با توجه به استقبال خوب از سویل، دیگر برندهای آمریکایی خیلی زود به فکر تولید یک رقیب برای این خودرو افتادند که نسل پنجم کرایسلر LeBaron و لینکلن Versailles از جمله رقبای این خودرو هستند.

کادیلاک برای اطمینان از کیفیت تولید، 2000 دستگاه سویل اولیه را از نظر رنگ “Georgian silver” و آپشن ها کاملا یکسان تولید کرد. این به کارگران این امکان را می‌داد تا مهارت خود را برای ساخت نسخه های مختلف افزایش دهند. کادیلاک سویل با توجه به طراحی زیبا و آپشن های بسیار، به سرعت در بین خریداران به محبوبیت رسید و موفق شد در سال اول به فروش 43 هزار و 772 دستگاه دست یابد.

در ابتدا این خودرو دارای ترمز عقب کاسه ای بود البته این ترمزها به مراتب بزرگ تر از نمونه های مورد استفاده در سایر خودروهای هم دوره اش بود و در واقع به شورولت نوا 9C1 (نمونه های مورد استفاده در نیرو پلیس) تعلق داشت. اما با شروع سال 1977 ترمزهای دیسکی دوجداره هوا خنک در عقب به صورت استاندارد برای این خودرو در دسترس بود. مدل‌های 1975 و 1976 دارای سقف چرم به صورت استاندارد بودند، اما به دلیل مشکلات پوشش چرم سقف (پوشش چرم سقف به دلیل نفوذ آب به زیر آن باعث پوسیدگی سقف می شود و هر چند سال نیاز به تعویض و ترمیم دارد) و به تقاضای مشتریان، سقف فولادی بدون پوشش چرم و همرنگ بدنه در سال 1977 ارائه شد.

در سال 1977 تولید سویل اندکی افزایش یافت و به 45 هزار و 60 دستگاه رسید. در سال 1978 یک پیشرانه 350 اینچ مکعبی دیزلی هشت سیلندر(LF9) نیز برای سویل قابل سفارش بود. علاوه بر این در همان سال یک کامپیوتر سفری با نام “Tripmaster” به صورت آپشن و با قیمت 920 دلار در دسترس بود. ساعت دیجیتال quartz نیز با نسخه LED جایگزین شد.

کامپیوتر سفری محاسبات مختلفی را انجام می داد و این محاسبات بر روی یک پنل کوچک که در سمت راست فرمان قرار داشت نشان داده میشد، از جمله محاسباتی که این کامپیوتر انجام می داد می توان به میزان سوخت باقیمانده در باک، مصرف سوخت در هر لحظه و میانگین زمان رسیدن به مقصد اشاره کرد. همچنین در این سال سویل با پکیج “Elegante” به قیمت 2600 دلار در دسترس بود.

این پکیج شامل یک ترکیب دو رنگ بدنه منحصر به فرد مشکی/نقره‌ای، صندلی‌های چرمی خاکستری روشن و رینگ های Real wire می شد. برای سال 1979، ترکیب رنگ دوم نیز معرفی شد که شامل دو طیف مختلف از رنگ مسی و فضای داخلی چرمی هم رنگ بدنه می شد.

کادیلاک توانست که در سال های 1978 و 1979 به ترتیب فروش 56 هزار و 985 دستگاه و 53 هزار و 487 دستگاه را ثبت کند و در نهایت نسل اول سویل به عنوان یکی از پر آپشن ترین و پیشرفته ترین خودروهای تولید انبوه آمریکایی در آخر سال 1979 به کار خود پایان داد.

نسخه های متفرقه سویل

تعدادی از اتاق سازان سفارشی مستقل در بین سال‌های 1975-1979 کادیلاک سویل را در مدل های مختلفی از جمله کوپه، کانورتیبل کوپه، کانورتیبل کوپه با اتاق کوتاه شده، وانت و یک نسخه کوپه با کاپوت بلندتر با لاستیک زاپاس تقلبی در گلگیرهای جلو با نام اپرا “Opera” (این خودروها توسط شرکت اتاق سازی Grandeur Motor Car واقع در فلوریدا، و به سبک نئوکلاسیک دهه 1930 تولید شدند. این خودروها دارای کاپوت کشیده، زاپاس تقلبی در دو طرف گلگیر با روکش، شیشه عقب کوچک و جلو پنجره عمودی به سبک خودروهای رولزرویس بودند. تخمین زده می شود که 600 دستگاه سویل کوپه اپرا تولید شده است) تولید کردند.

بررسی نمای بیرونی کادیلاک سویل

خودروی مورد بررسی مدل 1357 و از نمونه های وارداتی است. پیش از آنکه به بررسی نمای بیرونی خودرو بپردازیم، باید بگویم رنگ طلایی خودرو در کنار چرم سقف همرنگ بدنه، جذابیت آن را دو چندان کرده و محال است توجه رهگذران و سرنشینان سایر خودروها به آن جلب نشود.

البته رنگ بدنه این خودرو اصطلاحا فابریک بوده و هیچ گونه بازسازی بر روی بدنه خودرو انجام نشده که نشان از نگهداری صحیح و اصولی آن در طول سال ها دارد. اگر چه اشاره شد که این یک سدان سایز متوسط است اما در دنیای امروز این خودرو دارای ابعاد نسبتا بزرگی شامل 5182 میلیمتر طول، 1824 میلیمتر عرض، 1390 میلیمتر ارتفاع و فاصله محوری 2903 میلیمتر است.

در نمای جلو یک جلو پنجره عریض کرومی که توسط مجموع چراغ‌های مستطیلی دوتایی در هر طرف به همراه چراغ های راهنمای باریک و چراغ‌های پارک که بر روی گلگیرها قرار گرفته اند احاطه شده است. سپرهای عریض فلزی، کاپوت کشیده و بلند که به یک عنصر جدا نشدنی در خودروهای کلاسیک آمریکایی تبدیل شده از دیگر جذابیت های این بخش است و لوگوی پر افتخار کادیلاک ایستاده بر روی کاپوت پایان بخش نمای جلوی این خودرو خواهد بود.

طراحی نمای کناری خودرو کاملا ساده بوده و تنها قطعات کرومی شامل بَج Seville بر روی گلگیر جلو، لوگوی کادیلاک روی ستون C، آینه های جانبی، زه کرومی رکاب، قالپاق ها، زه دور گلگیر و زه دور شیشه ها و درها کمی از سادگی این نما کاسته است.

در نمای عقب شاهد چراغ‌های مستطیلی کوچکی هستیم که در بیرونی ترین قسمت نمای عقب قرار گرفته‌اند، و باعث شده تا نمای عقب خودرو کم ارتفاع تر،عریض‌تر و باریکتر به نظر برسد. لوگوی نصب شده در مرکز صندوق عقب، نوشته کادیلاک و سپر فلزی از دیگر نکات مهم نمای عقب است. در کل طراحی نمای بیرونی سویل زیبا، دوست داشتنی، لوکس، و ساده است. البته گفتنی است خودروهای آمریکایی در نیمه ی دوم دهه 70 میلادی اکثرا دارای طراحی ساده ای بودند و این تنها مختص به کادیلاک سویل نیست.

نمای داخلی سویل

نمای داخلی کادیلاک سویل همان چیزیست که از یک خودروی لوکس آمریکایی انتظار داریم. کابین سویل نیز از همان الگوی سادگی و استفاده از اِلِمان های مستطیل شکل پیروی می کند و دارای فضایی جادار، راحت و دلنشین چه در بخش جلو و چه در بخش عقب است. صندلی ها این خودرو به شدت راحت بوده و حس متفاوت و منحصر به فردی دارد.

کابین خودرو کاملا شیک و مجلل است و در جای جای کابین از بهترین متریال از جمله چوب بسیار با کیفیت، پارچه ی مخمل مانند بسیار باکیفیت صندلی ها و رودری ها می توان اشاره کرد و می‌توان گفت که فضای کابین کاملا با شورولت نوا و بیوک اسکای لارک متفاوت است. نکته جالب اینکه مانند نمای بیرونی داخل کابین این خودرو نیز فابریک و دست نخورده بوده و هیچ گونه بازسازی روی آن انجام نشده است.

همانطور که گفته شد سویل یکی از پر آپشن ترین خودروهای زمان خود بود و دارای آپشن هایی نظیر سیستم تهویه مطبوع هوشمند الکترونیکی، سیستم خودکار تنظیم ارتفاع محور عقب بر اساس وزن صندوق و سرنشینان، ساعت دیجیتال، فرمان هیدرولیک حساس به سرعت، ترمزهای دیسکی، صندلی‌های برقی جلو، سیستم ترمز بوستر دار (به صورت استاندارد)، تنظیم آینه ها از داخل کابین، قفل شیشه بالابرها، برف پاک کن تایمر دار، چراغ مطالعه بر روی ستون C، فندک و زیر سیگاری در کنسول مرکزی و بر روی زیر آرنجی های بخش عقب، صندوق پران، تنظیم فرمان در دو جهت، قفل مرکزی، شیشه عقب مجهز به سیستم ضد بخار با تنظیم دستی، آنتن برقی، رادیو و کارتریج، دزدگیر، فیبرهای نوری برای اطلاع از سلامت چراغ های اصلی عقب و جلو، چراغ راهنما و چراغ پارک می شود. نمای داخلی سویل زیبا، مجلل، راحت و ساده است.

مشخصات فنی سویل

همانطور که گفتیم کادیلاک سویل دارای یک پیشرانه هشت سیلندر 350 اینچ مکعبی (5.7 لیتری)‌ V شکل پوش راد 16 سوپاپ بلوک کوچک (small block) مجهز به سیستم سوخت رسانی انژکتوری چند نقطه ای با کنترل الکترونیکی Bendix/Bosch است. این پیشرانه می‌تواند 180 اسب بخار قدرت و 373 نیوتن متر گشتاور تولید کند.

وظیفه انتقال قدرت به چرخ های عقب بر عهده یک گیربکس سه سرعته اتوماتیک است. سویل می تواند شتاب صفر تا صد را در عرض 12 ثانیه طی کند و سقف سرعت آن نیز 190 کیلومتر در ساعت اعلام شده است. همچنین شتاب درگ (¼ مایل) یا 402 متر این خودرو 18.8 ثانیه خواهد بود. مصرف سوخت ترکیبی سویل نیز عدد شگفت انگیز 11.7 لیتر را نشان می‌ دهند. همچنین وزن خالص خودرو نیز 1920 کیلوگرم است.

سخن پایانی

کادیلاک سویل یکی از بهترین خودروهای کلاسیک موجود در ایران است. سواری نرم و راحت، موتور پر قدرت، آپشن های زیاد، کابین راحت و دلنشین و صندوق عقب جادار از جمله ویژگی های این خودروی دوست داشتنی محسوب می‌شود و امروزه با قیمت های متغیری در دسترس است. اما در هنگام خرید سویل باید به یک سری نکات از جمله فعال بودن آپشن ها، تکمیل بودن و اورجینال بودن قطعات تزئینی، سلامت موتور و گیربکس، وضعیت سقف و چرم سقف، سلامت سیستم تعلیق، تودوزی، وضعیت بدنه، مدارک خودرو و… توجه کنید.

کادیلاک سویل به دلیل داشتن آپشن های زیاد رفاهی و فنی و سیستم انژکتور، خودروی حساسی به شمار می‌رود که در هنگام خرید باید دقت لازم را به کار ببرید و حتما با یک کارشناس و مکانیک با تجربه مشورت کنید. قطعات تزئینی این خودرو امروزه کمیاب هستند و به همین دلیل قیمت آنها بالا رفته و نکته مهم دیگر نیز وضعیت و سلامت تودوزی این خودرو است.

بخش فنی خودرو نیز از حساسیت بالایی برخوردار است و تعمیر آن را نباید به هر شخصی سپرد. نگهداری سویل نیاز به شرایطی از جمله داشتن پارکینگ با دمای مناسب و به دور از رطوبت و همچنین رسیدگی های مداوم است و می توان گفت به هیچ عنوان مانند شورولت نوا و بیوک اسکای لارک نمی توان از آن به عنوان خودروی روزمره استفاده کرد، چرا که نباید ابعاد نسبتا بزرگ خودرو را نیز فراموش کنید. قیمت یک کادیلاک سویل خوب امروزه بین 1.5 میلیارد تا کمی بیش از دو میلیارد تومان است. البته برای قیمت گذاری سویل موءلفه های زیادی از جمله سلامت بخش فنی و بدنه، اورجینال بودن قطعات فنی و تزئینی، سلامت کابین، مدارک خودرو و … دخیل هستند و در نمونه های سالم، بکر و خاص قیمتی در حدود سه تا چهار میلیارد تومان خواهد داشت.

توجه داشته باشید برای بازسازی این غول آمریکایی علاوه بر پول نیاز به صبر و حوصله و آشنایی با افراد کاربلد دارید و گاهی خرید یک نمونه سالم سویل از بازسازی آن به صرفه تر خواهد بود. در پایان از سرکار خانم کیمیا ابریشمی که وقت و خودرویشان را در اختیار ما قرار دادند کمال تشکر را داریم.