با آغاز واردات خودرو، انتخاب خرید میان گزینههای وارداتی و مونتاژی برای خریداران ایرانی بیشتر شده و متقاضیان میتوانند با دست باز به سراغ خرید خودرو بروند. اما با بودجههای بالاتر از 1.5 میلیارد تومان، آیا خرید خودروهای مونتاژی صرفه بیشتری دارد یا خودروهای وارداتی؟
با آغاز واردات خودرو، انتخاب خرید میان گزینههای وارداتی و مونتاژی برای خریداران ایرانی بیشتر شده و متقاضیان میتوانند با دست باز به سراغ خرید خودرو بروند. اما با بودجههای بالاتر از 1.5 میلیارد تومان، آیا خرید خودروهای مونتاژی صرفه بیشتری دارد یا خودروهای وارداتی؟
به گزارش خودرونویس، با آزادسازی واردات خودرو از سال 1401، شاهد ورود قطرهچکانی مدلهای متنوع خارجی به بازار داخلی هستیم. در این میان، نام برندهای مطرح جهان از جمله مدلهای ژاپنی همچون تویوتا، هوندا و خودروهای اروپایی یا کرهای به گوش میرسد.
از طرف دیگر خودروسازان داخلی نیز با عرضه مدلهای جدیدتر مونتاژی، سعی بر این دارند که روزبهروز، فاصله سبد محصولات خود با محصولات وارداتی را کمتر کنند. اما سوال اساسی این است که بین خودروهای مونتاژی و وارداتی، خرید کدامیک از آنها، صرفه بیشتری دارد؟
نگاهی به وارداتیهای بازار
در حال حاضر تقریباً اکثر برندهای مطرح خارجی، به جز خودروهای آمریکایی با محصولات اقتصادی خود، وارد بازار ایران شدهاند؛ اما نکته اساسی همینجاست. خودروهای خارجی وارد شده به کشور، با توجه به سقف ارزی 20 هزار یورویی برای موتورهای درونسوز بنزینی، غالباً جزو تیپهای پایه به شمار میروند و در برخی موارد از سادهترین امکانات نیز بیبهرهاند.
برای مثال با بودجه کمتر از دو میلیارد تومان، انتخابهای محدودی در سگمنت سدانهای وارداتی و مونتاژی خواهید داشت. از جمله سدانهای اقتصادی وارداتی میتوان به محصولات سوزوکی، نیسان و هوندا اشاره کرد که در بازه ۱.۵ تا ۲.۵ میلیارد تومان به فروش میرسند. این خودروها به سادهترین امکانات رفاهی و ایمنی هم مجهز نشدهاند و تنها از آپشنهایی همچون کنترل پایداری، دو عدد کیسه هوا و دوربین دنده عقب بهره میبرند.
این در حالی است که در طرف مقابل، برخی سدانهای مونتاژی همچون چینیهای مطرح بازار از قبیل آریزو ۵ اف ال، آریزو ۶ پرو یا بهمن ریسپکت میتوانند به عنوان رقیب قیمتی و همسگمنت این محصولات در بازار خودروهای مونتاژی قرار بگیرند که علاوهبر داشتن موتور توربو قویتر و هندلینگ بهتر، از امکانات ایمنی و رفاهی متعدد همچون ۶ ایربگ، کروز کنترل، کنترل کشش، رادارهای بین خطوط و نقطه کور، شارژر وایرلس، نمایشگر چند رسانه ای و گرمکن و سردکن صندلیها و… بهره میبرد.
این موضوع در بودجههای بالاتر از ۳ میلیارد تومان هم تکرار میشود. در مقایسهای کوچک میان خودروهای وارداتی و مونتاژی، میتوان متوجه شد که بسیاری از ژاپنیها و اروپاییهای وارداتی، تنها پول برند خود را از مشتری میگیرند و در عمل، غالباً ضعیفتر از رقبای چینی مونتاژی، ظاهر میشوند.
خودروهای مونتاژی با خدمات یا وارداتی بدون خدمات؟
در دور جدید واردات، تحریمهای بینالمللی راه هرگونه تعامل مستقیم با خودروسازان خارجی را بسته و واردکنندگان داخلی ناچارند خودروها را از مسیر واسطهها وارد کنند؛ روندی که نهتنها خدمات پس از فروش رسمی را از خریدار دریغ میکند، بلکه دردسرهای تازهای هم برای تأمین قطعات و دریافت سرویسهای فنی بهدنبال دارد.
برای مثال، اکثر واردکنندگان جدید بازار، قادر به ارائه خدمات پس از فروش گسترده در سطح کشور نیستند و علاوهبر نبود نمایندگیهای متعدد، از بابت آموزش پرسنل فنی هم به طور کامل موفق ظاهر نمیشوند و در نتیجه با کوچکترین ایراد یا تصادف خودروهای وارداتی، خریداران با دردسرهای نبود تکنسین ماهر و ضعف تعمیرات و قیمت فضایی قطعات روبهرو میشوند.
در چنین شرایطی، خریداران خودرو میتوانند با اولویت بندی ملاکهای خود، نیمنگاهی به بازار خودروهای مونتاژی هم داشته باشند. خودروهایی که به واسطه تولید در داخل ایران، از خدمات پس از فروش گستردهتر در سطح کشور بهره میبرند و حتی تعمیرکاران و مکانیکهای عادی هم در طول سالهای متمادی، آشنایی بیشتری با این خودروها پیدا کردهاند. در حالی که از لحاظ کیفیت ساخت هم این روزها عملا میان چینیهای مونتاژی و وارداتیهایی که از قضا آنها هم از مبدأ چین به ایران میآیند، تفاوتی دیده نمیشود. اما از هر زاویهای که به بازار نگاه کنیم، از جهت قیمت تمام شده، تعداد آپشنها و توانمندی فنی میتوان خرید خودرو مونتاژی را انتخابی مقرون به صرفهتر برای مشتری ایرانی دانست.
دیدگاه شما چیست؟