دیدار با بیوک اسکای لارک/ قصه یک آمریکایی اصیل در خیابان‌های ایران

بیوک اسکای لارک یک سدان جذاب آمریکایی است که از پیشرانه 350 اینچ مکعبی (5.7 لیتری) و گیربکس TH350 بهره می‌برد.

به گزارش خودرونویس، سال ها پیش از آن که بازار خودروی کشورمان تحت سلطه برندهای ناشناخته و عجیب و غریب چینی در بیاید، بیوک اسکای لارک در شرکت جنرال موتورز ایران (پارس خودروی کنونی) در کنار دیگر خودروهای صاحب نام و با کیفیت آمریکایی مونتاژ می شد. البته در این مطلب قصد نداریم داستان مونتاژ این خودروها را در ایران مرور کنیم زیرا با اشاره به آن تنها حسرت روزهای پر فروغ صنعت خودرو در دلمان تازه می شود.

بیوک اسکای لارک مونتاژی در ایران در واقع مربوط به نسل چهارم اسکای لارک است که بین سال های 1975 تا 1979 روی خط تولید قرار داشت. بیوک اسکای لارک به عنوان یکی از محبوب ترین و البته ارزان ترین خودروهای کلاسیک موجود در بازار کشور شناخته می شود که با توجه به مونتاژ در ایران امروزه تعداد قابل توجهی از آن در دسترس خریداران است.

بیوک اسکای لارک همواره به عنوان خودرویی پر شتاب و قدرتمند شناخته می‌ شود که این امر موجب محبوبیت آن در بین جوانان نیز شده به گونه ای که آوازه شهرت آن باعث شده تا امروزه در بین علاقمندان، خودرویی محبوب به حساب آید، و با وجود افزایش هزینه های قطعات و نگهداری همچنان گزینه ای معقول و مناسب حتی برای استفاده روزمره به شمار می‌ رود. چندی پیش فرصتی دست داد تا با یکی از بیوک اسکای لارک های مونتاژی در ایران ملاقاتی داشته باشیم که پس از مروری کوتاه بر تاریخچه این خودرو به بررسی کامل آن خواهیم پرداخت.

تاریخچه بیوک اسکای لارک

نام اسکای لارک “Skylark” برای اولین بار در سال 1953 و به عنوان یک تریم لوکس برای مدل “Roadmaster” و تنها منحصر به نسخه های کانورتیبل از سوی بیوک مورد استفاده قرار گرفت و این تریم در سال 1954 نیز برای مدل فوق در دسترس بود، اما در پایان این سال به دلیل فروش پایین که ناشی از قیمت نسبتا بالای این تریم بود از سوی بیوک کنار گذاشته شد.

بیوک در سال 1961 و برای مدل “special” که یک خودروی کامپکت کاملا جدید بود بار دیگر نام skylark را و این بار هم به عنوان یک تریم لوکس احیا کرد و به دلیل فروش بسیار بالا و محبوبیت زیاد، بعد از گذشت یک سال یعنی در سال 1962 اسکای لارک به عنوان مدلی مستقل و البته با بدنه ای مشترک با مدل special شامل نمونه های کوپه و کانورتیبل روانه بازار کرد و تا پایان سال 1963 نیز بر روی خط تولید قرار داشت.

نسل دوم اسکای لارک در سال 1964 بر روی پلتفرم A-body جنرال موتورز توسعه یافت و با طراحی مستقل و کاملا متفاوت روانه بازار شد و تولید آن تا سال 1967 ادامه‌ داشت. نسل سوم نیز بین سال های 1968 تا 1972 در سبد محصولات گسترده بیوک قرار داشت، اما در سال 1973 و پس از بروزرسانی پلتفرم A-body از سوی جنرال موتورز، بیوک تصمیم گرفت اسکای لارک را کنار بگذارد و نسل سوم سنچوری “century” را روی این پلتفرم توسعه دهد و روانه بازار کند.

همچنین بیوک در این سال یک خودروی کامپکت جدید با نام “Apollo” که بر روی پلت فرم X-body جنرال موتورز توسعه یافته بود را روانه بازار کرد. نام این خودرو از خدای یونانی اقتباس شده بود و در دو مدل سدان و کوپه در دسترس بود و در کنار الدزمبیل امگا، شورولت نوا و پونتیاک ونتورا مجموعه خودروهای سایز متوسط GM را تشکیل می دادند.

برای سال 1975 جنرال موتورز پلتفرم X-body را اصلاح و بروزرسانی کرد و به دنبال این موضوع بیوک مدل آپولو را فیس لیفت کرد. طی این فیس لیفت تقریبا تمام جزئیات بدنه تغییر کرد و خطوط کرو و نرم بدنه جای خود را به خطوط صاف و زوایای تیز دادند و در واقع طراحی کلی خودرو فرم مستطیلی تری به خود گرفت، اما پس از این فیس لیفت و بروزرسانی، تنها نمونه های سدان نام آپولو را یدک می کشیدند و مدل های کوپه با نام اسکای لارک روانه بازار شدند. به این ترتیب تولید نسل چهارم اسکای لارک آغاز شد.

البته گفتنی است که پایه ترین نسخه سدان با حداقل تزئینات بیرونی و داخلی و آپشن ها، با نام skylark s به بازار عرضه شد. هر دو مدل آپولو و اسکای لارک در دو نسخه پایه و S/R (اسپرت / رالی) در دسترس بودند. نسخه S/R دارای مشخصه های ظاهری مانند آینه های متفاوت، رینگ های اسپرت موسوم به “Magnum”، فرمان سه شاخه اسپرت و موارد دیگری بود.

پیشرانه استاندارد skylark s یک نسخه 231 اینچ مکعبی (3.8 لیتری) V6 بیوک مجهز به یک کاربراتور دو دهنه به قدرت 110 اسب بخار بود، اما برای آپولو یک پیشرانه 250 اینچ مکعبی (4.1 لیتری) 6 سیلندر خطی در نظر گرفته شده بود. پیشرانه های قابل سفارش نیز شامل انجین 260 اینچ مکعبی (4.3 لیتر) V8 الدزمبیل با کاربراتور دو دهنه به قدرت 110 اسب بخار و انجین 350 اینچ مکعبی (5.7 لیتر) V8 بیوک با کاربراتور دو یا چهار دهنه بود که به ترتیب 140 و 155 اسب بخار قدرت تولید می کرد.

با شروع سال 1976 نام آپولو حذف شد و مدل های سدان با نام Skylark و Skylark S/R به بازار عرضه شدند. پیشرانه استاندارد همان نمونه 231 اینچ مکعبی V6 بود. برای سال 1977 انجین 260 اینچی مکعبی V8 حذف و با دو انجین 301 اینچ مکعبی (4.9 لیتری) V8 پونتیاک مجهز به کاربراتور دو دهنه و قدرت 135 اسب بخار و موتور 305 اینچی مکعبی (5.0 لیتری) V8 شورولت به همراه یک کاربراتور دو دهنه 145 اسب بخاری جایگزین شد.

همچنین پیشرانه 350 اینچ مکعبی V8 بیوک تنها با کاربراتور چهار دهنه در دسترس بود. از دیگر تغییرات در این سال می توان به تغییر جلو پنجره اشاره کرد.

علاوه بر این در همان سال به مناسبت دویستمین سالگرد ایجاد ایالت متحده آمریکا، تمام مدل های بیوک به صورت استاندارد با رنگ های متنوع و جذابی از جمله: Judicial Black، Liberty White، Pewter Gray، Potomac Blue، Continental Blue، Concord Green، Constitution Green، Mount Vernon Cream، Buckskin Tan، Musket Brown، Boston Red و Independence Red و رنگ های ویژه شامل: Congressional Cream، Revere Red، Colonial Yellow و Firecracker Orange به بازار عرضه شدند.

با شروع سال 1978 پیشرانه 350 اینچ مکعبی V8 با کاربراتور چهار دهنه می توانست‌ 170 اسب بخار قدرت تولید کند. همچنین در این سال Skylark Custom جایگزین Skylark S/R شد. در این سال شاهد تغییراتی در چراغ‌ های راهنما و جلوپنجره نیز بودیم.

در سال 1979 تولید اسکای لارک کوپه Custom متوقف شد. همچنین پیشرانه پایه V6 با 10 اسب بخار افزایش قدرت همراه بود. تولید نسل چهارم اسکای لارک در اواسط سال 1979 متوقف و با نسل پنجم جایگزین شد. بیوک اسکای لارک تا سال 1998 سه نسل دیگر را تجربه کرد و در این سال و با پایان تولید نسل هفتم، این نام برای همیشه کنار گذاشته شد.

همانطور که گفته شد بیوک اسکای لارک های موجود در ایران مربوط به نسل چهارم اسکای لارک هستند. این خودرو در شرکت جنرال موتورز ایران (پارس خودرو کنونی) مونتاژ می شد و در بازار با نام “بیوک ایران” به فروش می‌ رسید. اسکای لارک های مونتاژی در ایران همگی از نوع سدان بودند و نمونه های کوپه به صورت وارداتی در بازار حضور پیدا کردند.

اسکای لارک برای بازار ایران در پنج تیپ مختلف شامل B1,B2,B3,B4, وB5 در دسترس بود که به ترتیب از کم آپشن ترین (B1) تا پر آپشن ترین و البته اسپرت ترین (B5) نام گذاری شده بودند (تیپ B5 در واقع همان S/R است که در بازار ایران با نام B5 شناخته میشود). بیشترین تعداد اسکای لارک ها مربوط به تیپ B3 می شود.

بیشترین تفاوت این تیپ ها در آپشن و امکانات رفاهی مانند شیشه بالابرهای برقی یا دستی، صندلی‌ های یک تکه نیمکتی یا اسپرت تکی، جعبه‌ دنده دستی یا اتوماتیک، شیفتر کنسولی یا فرمانی، چرم سقف و برخی جزئیات دیگر فنی چون تفاوت در سرسیلندر پیشرانه خلاصه می‌ شود.

بررسی نمای بیرونی بیوک اسکای لارک

بیوک اسکای لارک با دارا‌ بودن ابعادی شامل 5085 میلی‌متر طول، 1847 میلی‌متر عرض و 1349 میلی‌متر ارتفاع شاید به عنوان یک سدان سایز متوسط نسبت به خودروهای فول سایز آمریکایی ابعاد به مراتب جمع و جور تری دارد اما همچنان در مقایسه با سدان های امروزی موجود در بازار خودروی بزرگی محسوب می شود.

نسل چهارم اسکای لارک قطعا مثال بارز زیبایی در سادگی است. بدنه این خودرو با فرم مستطیل شکل که در اکثر خودروهای آمریکایی آن سال ها دیده می‌ شد و استفاده از خطوط صاف، طراحی نسبتا ساده اما زیبایی دارد. همچنین طراحی تمام بخش های بدنه دارای هارمونی و هماهنگی فوق العاده ای هستند که خود در گیرایی و زیبایی نمای بیرونی نقش بسزایی دارد.

تمامی تزئینات بیرونی خودروی مورد بررسی، از نمونه های اصلی هستند که زیبایی خودرو را دو چندان می کند (نمونه تولید داخل برخی از لوازم تزئینی مانند قاب چراغ ،راهنما، جلو پنجره، چراغ های عقب و غیره نیز وجود دارد که در مقایسه با نمونه های اصلی دارای کیفیت ساخت پایین تر و متاسفانه در مواردی دفرمه هستند).

مهمترین مشخصه های طراحی بیرونی خودرو، لوگوی ایستاده روی کاپوت، چرم سقف همرنگ با تودوزی خودرو که در خودروهای آمریکایی یک مشخصه لوکس محسوب می شود، لاستیک های “cooper cobra” به همراه رینگ های اسپرت موسوم به “American Muscle” که به سلیقه مالک روی آن نصب شده و زیبایی خودرو را دوچندان کرده است، آینه های نسخه B5 یا همان S/R که به سلیقه ی مالک روی خودرو نصب شده و در نهایت سه خروجی هوای روی گلگیر جلو که هر چند فقط جنبه تزیینی دارند اما به هرچه زیباتر شدن نمای کناری خودرو کمک شایانی کرده؛ البته از مشخصه های طراحی خودروهای بیوک نیز محسوب می‌ شود.

همچنین خروجی های فابریک اگزوز به نمونه های مشابه پونتیاک فایربرد ترنس ام 1976 تا 1981 جایگزین شده اند که نمای بیرونی خودرو را بیش از پیش اسپرت و جذاب نشان می دهد.

نمای داخلی بیوک اسکای لارک

مطابق انتظار پس از ورود به کابین با فضایی بزرگ و دلنشین روبرو می شویم و می‌ توان گفت بخش جلویی کابین برای سرنشین با هر قد و اندازه ای مناسب است و سرنشینان جلو در راحتی و آرامش کامل از سواری خودرو لذت می برند. اما در بخش عقب به دلیل وجود پالانی میل گاردان و همینطور فاصله محوری نسبتا کم خودرو (2819 میلی متر) برای افراد قد بلند فضای پا کمی محدود به نظر می رسد و با توجه به ابعاد و کلاس خودرو، این موضوع کمی باعث تعجب است و می‌ توان گفت که تنها ضعف کابین همین موضوع است.

طراحی نمای داخلی بیوک اسکای لارک ساده و بدور از هرگونه پیچیدگی خاصی بوده و می توان گفت که با نمای بیرونی هماهنگی کاملی دارد. اجزای کابین مانند داشبورد، رودری ها، موکت سقف و غیره کیفیت قابل قبولی دارند.

خودرو مورد بررسی تیم خودرونویس تیپ B3 بوده و دارای صندلی های جلو تکی است که با وجود طراحی اسپرت، بسیار راحت هستند و همچنین قابلیت تنظیم دستی در راستای طول را نیز دارند.

از دیگر امکاناتی که به صورت فابریک در این خودرو وجود دارد، می توان به شیشه بالابرهای برقی، قفل مرکزی، فرمان هیدرولیک، سیستم تهویه مطبوع، سیستم رادیو پخش، جعبه‌ دنده اتوماتیک با شیفتر کنسولی، تنظیم آینه جانبی راننده به صورت دستی از داخل اتاق (این خودرو به صورت فابریک فاقد آینه جانبی سمت شاگرد است) و فن ضد بخار شیشه عقب اشاره کرد.

همچنین مالک خوش ذوق خودرو اقدام به تغییراتی مانند نصب فرمان سه شاخه اسپرت نسخه B5، مجموع سه آمپر فشار روغن، دمای آب، آمپر متر از برند “veethree” و صندلی های اسپرت نسخه S/R یا B5 کرده که کابین خودرو را اسپرت تر جلوه می دهد.

مشخصات فنی بیوک اسکای لارک

تمامی بیوک اسکای لارک های تولید شده در ایران از پیشرانه هشت سیلندر 350 اینچ مکعبی یا 5.7 لیتری بیوک (با ضرب کردن عدد اینچ مکعب در 16/38 حجم موتور به سی سی به دست می آید) بلوک کوچک (small block) سود می برند که قدرتی بین 157 تا 180 اسب بخار (بسته به تفاوت های فنی مانند نوع کاربراتور و نوع سرسیلندر به کار رفته در تیپ های مختلف) و گشتاور 350 نیوتن بر متر تولید می کند. وظیفه انتقال این نیرو به چرخ های عقب در اسکای لارک B3 بر عهده گیربکس سه سرعته اتوماتیک TH350 است.

شتاب صفر تا 100 خودرو 11.5 ثانیه بوده و قادر است مسیر درگ یا 402 متر را در 17.9 ثانیه طی کند. البته گفتنی است که بخشی از شتاب خودرو مربوط به ضریب نهایی دیفرانسیل است که در سه شماره 13، 15 و 17 شناخته می‌ شود که به ترتیب از سنگین به سبک پیش می‌ رود. پس با این حساب شتاب گیری در اسکای لارک مجهز به دیفرانسیل 13 سریع‌ تر اما سرعت نهایی کمتر بوده و در دیفرانسیل 17 این موضوع کاملاً برعکس است.

به همین دلیل دیفرانسیل 15 به عنوان بهترین دیفرانسیل برای استفاده عمومی شناخته می‌شود که ویژگی های سرعت و قدرت را به صورت همزمان به همراه دارد. سیستم تعلیق در جلو جناقی دوبل با کمک هیدرولیکی و فنر و در عقب نیز تعلیق فعال یکپارچه با فنرهای شمش و کمک هیدرولیکی است که البته در بین تمام تریم‌ های اسکای لارک مشترک است.

گیربکس خودروی مورد بررسی دارای شیفتر “Ratchet” است که از این حیث جز نمونه های خاص محسوب می‌ شود. توربین گیربکس نیز با نمونه 400 جایگزین شده است. همچنین خودرو دارای تغییراتی مانند درب سوپاپ افترمارکت، باکس فیلتر هوا از برند “Edelbrock”، هدرز بلند استنلس (stainless)، اچ پایپ (H pipe) و اگزوز دوال استنلس است، که باعث افزایش قدرت، بهبود شتاب گیری و همچنین عملکرد کلی خودرو می شود.

جمع بندی و صحبت پایانی

داشتن یک خودروی کلاسیک قطعا برای هر به اصطلاح عشق خودرویی یک رویا و هدف تلقی می‌ شود. اما برای تحقق این رویا تنها داشتن پول کافی نیست و موارد بسیاری را باید مورد بررسی قرار دهید و همینطور باید اطلاعات کافی و شرایط  نگهداری از یک خودروی کلاسیک را داشته باشید.

بیوک اسکای لارک خودرویی زیبا و پرقدرت و با شتاب گیری عالی است و در عین حال سواری نرم و قابل قبولی را ارائه می دهد، اما داشتن خصوصیات ذکر شده منوط به سلامت کامل خودرو در تمام بخش ها است. نکته بعدی اینکه بر خلاف باور عموم قطعات این خودروها به خوبی یافت می شود، اما متاسفانه به دلیل شرایط ارزی امروزه قیمت آن ها افزایش چشمگیری داشته است، ضمن اینکه مانند هر بخش دیگری در بازار خودروی کشور این بخش نیز از چشم افراد سودجو دور نمانده که با دانستن این موضوع باید هنگام خرید توجه کامل را داشته باشید.

یکی از نکات بسیار مهم در بحث نگهداری از خودروهای کلاسیک آشنایی با یک مکانیک متخصص و خبره در این زمینه است، این نکته را حتی باید پیش از خرید خودرو در نظر بگیرید تا هنگام خرید خودرو نیز بتوانید از تجربیات و دانش آنها بهره ببرید. با این حال مالک خودرو نیز باید دانش فنی لازم را داشته باشد و به اصطلاح دست به آچار باشد، این نکته از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا با توجه به سال ساخت خودروها خرابی بخش های فنی امری طبیعی است.

طبیعتا رانندگی با یک خودروی هشت سیلندر بسیار لذت بخش خواهد بود و تجربه عالی را ارائه می دهد، اما نباید بحث مصرف سوخت را فراموش کرد. مصرف سوخت بیوک اسکای لارک در صورت رانندگی آرام و صد البته سلامت کامل بخش های فنی در هر 100 کیلومتر عدد تقریبی 13 لیتر را نشان می دهد که البته در صورت تصمیم گیری برای رانندگی سریع و یا خرابی بخش های فنی، این عدد بالاتر نیز می رود که طبق استانداردهای امروزی، مصرف سوخت نسبتا بالایی به حساب می آید.

البته منظور این مقایسه خودروهای روز دنیا است نه خودروهای چهار سیلندر تولید داخل که با گذشت چهار سال از عمرشان، عددهایی نزدیک به این موتور هشت سیلندر را ثبت می کنند!

ابعاد خودرو را نیز نباید از یاد برد که قطعا برای رانندگی در ترافیک و همینطور یافتن جا پارک می تواند مشکل ساز باشد. نکات ذکر شده نه برای ناامید کردن علاقه مندان بلکه برای آگاهی دادن به آنها برای خرید و یا تصمیم هوشمندانه است و بخشی زیادی از آن تجربه شخصی نگارنده مطلب، طی سال ها نگهداری و استفاده روزمره از خودروی کلاسیک است.

در پایان از جناب آقای بنیامین غزاله جهت در اختیار گذاشتن وقت و خودرویشان کمال تشکر را داریم.