بررسی بیوک سنچوری کوپه 1973 در تهران

به گزارش خودرونویس، صحبت کردن در مورد محبوبیت بالای خودروهای کلاسیک آمریکایی در ایران موضوعی تکراری است. برای اثبات این گفته می توان به تعداد و تنوع این خودروها در کشور اشاره کرد. شاید اغراق نباشد اگر بگوییم که ایران از نظر تعداد و تنوع خودروهای کلاسیک آمریکایی یکی از کامل ترین کشورها به شمار می رود.

بر همین اساس ما به سراغ بیوک سنچوری کوپه مدل 1973 رفته ایم، که تنها نمونه موجود در کشور است. با ما همراه باشید تا پس از مروری بر تاریخچه بیوک سنچوری، این خودروی زیبا و عضلانی را مورد بررسی قرار دهیم.

تاریخچه بیوک سنچوری

نام سنچوری برای اولین بار در سال 1936 از سوی بیوک مورد استفاده قرار گرفت. این نام در واقع برای نسل دوم خودروی سری 60 که از سال 1930 بر روی خط تولید قرار داشت انتخاب شد.

سری 60 بر روی پلت فرم B_body جنرال موتورز و به عنوان یک خودروی میان رده ساخته شد، و دارای مدل های سدان، کوپه و رودستر بود. برای این خودرو در طول 6 سالی که بر روی خط تولید قرار داشت چند پیشرانه در نظر گرفته شده بود که قویترین نمونه یک پیشرانه 278 اینچ مکعبی هشت سیلندر به قدرت 100 اسب بخار بود.

در سال های 1933 و 1934 سری 60 مانند دیگر مدل های بیوک با فیس لیفت هایی همراه بود که خودرو را در بخش ظاهر و ابعاد و همچنین پیشرانه دستخوش تغییراتی کرد. بدنه خودرو با استفاده از خطوط منحنی طراحی شکل گرفته بود و همچنین جلو پنجره جدید بر روی تمامی مدل ها نصب شد.

بیوک توانست در طی پنج سال تعداد 86520 دستگاه سری 60 را بفروش برساند. با آغاز سال 1936 و همزمان با معرفی نسل دوم، بیوک نام این مدل را به سنچوری “century” تغییر داد. این تغییر نام در دیگر مدل های بیوک نیز اتفاق افتاد تا نشان دهنده پیشرفت تکنولوژی و طراحی در این کمپانی باشد.

سنچوری در این سال دارای در چهار مدل مختلف شامل: کوپه، کوپه کانورتیبل، کوپه 2+2 و سدان بود. نسل دوم سنچوری که بین سال های 1936 و 1942 تولید می شد از یک پیشرانه 320 اینچ مکعبی یا 5.2 لیتری هشت سیلندر سود می‌برد که 141 اسب بخار قدرت داشت و این خودرو را قادر می ساخت تا به سرعت 100 مایل و یا 161 کیلومتر در ساعت برساند که آن را تبدیل به سریع ترین مدل بیوک در آن زمان میکرد و به همین دلیل به سنچوری 100 نیز معروف شد.

در بخش ظاهری سنچوری تقریبا هر سال دستخوش تغییراتی می شد، و در نهایت در سال 1942 به دلیل مشکلات ناشی از جنگ جهانی دوم تولید آن متوقف شد و نسل سوم با وقفه ای نسبتا طولانی در سال 1954 معرفی شد، در این نسل به مدل های سنچوری استیشن واگن نیز اضافه شد. یک پیشرانه 322 اینچ مکعبی با قدرت 200 اسب بخار برای این خودرو در نظر گرفته شده بود.

اما به لطف به روز رسانی ها قدرت این موتور در سال 1955 به 236 اسب بخار و در سال های 1956 تا 1958 به 300 اسب بخار افزایش یافت. بیوک در سال 1958 مدل “invictus” را جایگزین سنچوری کرد و نام سنچوری برای چند سال محو شد اما در سال 1973 و پس از وقفه ای 15 ساله نسل چهارم سنچوری بار دیگر روانه بازار شد.

طراحی خودرو خاص، منحصربه‌فرد و چشم نواز بود. مهمترین خصیصه طراحی بدنه خودرو خطی بود که از بالای چراغ جلو شروع می شد و تا نزدیکی گلگیر عقب ادامه داشت. بیوک این خودرو را در واقع به عنوان جایگزینی برای مدل “skylark” در نظر گرفته بود و با قرار گرفتن این خودرو در رده خودروهای متوسط و سگمنت A رقبایی نظیر شورولت chevelle malibu، الدزمبیل کاتلاس و پونتیاک Lemans را در برابر خود می دید.

در بخش پیشرانه یک موتور 350 اینچ مکعبی (5.7 لیتری) به عنوان موتور پایه در نظر گرفته شده بود، که هم با کاربراتور دو دهنه به قدرت 150 اسب بخار و هم با کاربراتور چهار دهنه با قدرت 175 اسب بخار در دسترس بود. همچنین یک نمونه بلوک بزرگ 455 اینچ مکعبی با قدرت 225 اسب بخاری نیز برای سنچوری در نظر گرفته شده بود. سنچوری در چند مدل کوپه، سدان فست بک و استیشن واگن در دسترس بود.

همچنین این مدل ها خود دارای تریم هایی نظیر Luxus ، landau، رگال (که یک تریم لوکس به شمار می‌رفت و دارای تفاوت هایی در بخش ظاهر و کابین با مدل پایه بود و در سال 1975 خود به عنوان یک مدل مستقل تولید شد) بودند. اما در این بین مدلهایی نیز بودند که شاید بتوان آن ها را فراتر از یک تریم در نظر گرفت، سنچوری coupe gran sport که در واقع جایگزینی برای اسکای لارک کوپه بود و به نوعی قویترین مدل سنچوری نیز به شمار می‌رفت.

پیشرانه مورد استفاده در این مدل همان نمونه 455 اینچ مکعبی بود با این تفاوت که در این مدل توان این موتور به 270 اسب بخار افزایش یافته بود. هرچند این قدرت به نسبت مدل های پیش از دهه 70 میلادی کم به نظر می رسید اما بیوک تمام تلاش خود را بکارگرفت تا نهایت توان را ضمن حفظ قوانین آلایندگی از این موتور بگیرد و همین امر نیز باعث شد که توان gran sport به نسبت دیگر رقبا با موتورهای مشابه بیشتر باشد.

سنچوری در سال 1974 با تغییراتی نظیر سپرهای جلو و عقب بزرگتر که برای مطابقت با استاندارد های تصادف ایالات متحده بود، سیستم تعلیق اصلاح شده و ترمز های جلو دیسکی همراه بود. از دیگر تغییرات می توان به کاهش قدرت موتور 455 اینچ مکعبی به 245 اسب بخار در مدل های gran sport نیز اشاره کرد.

اما در سال 1975 و با شدت گرفت قوانین زیست محیطی، مدل special به عنوان نمونه پایه و با یک انجین 231 اینچ مکعبی V6 به قدرت 110 اسب بخار به بازار عرضه شد، و موتور 455 اینچ مکعبی نیز به طور کامل حذف شد و نمونه های gran sport با پیشرانه های 350 اینچ مکعبی 190 اسب بخاری در دسترس بودند. البته سنچوری دستخوش تغییرات ظاهری کمی در بخش جلو پنجره و چراغ های عقب نیز شد.

در سال های 1975 و 1976 بیوک با مدل سنچوری در مسابقات “Indianapolis” شرکت می کرد، به همین دلیل اقدام به عرضه نمونه شهری مشابه مدل های مسابقه ای با نام “century Free spirit” کرد. این مدل در سال 1975 از یک موتور 350 اینچ مکعبی استفاده می کرد (نمونه مورد استفاده در مسابقات دارای پیشرانه 455 اینچ مکعبی بود) و در بخش ظاهری نیز تمامی این مدل ها دارای رنگ بدنه سفید به همراه طرحهای آبی و قرمز که یادآور رنگ های پرچم ایالات متحده آمریکا بود روانه بازار شدند، ولی نمونه های 1976 دارای پیشرانه V6 به حجم 231 اینچ مکعبی (موتور های مورد استفاده در مسابقات مجهز به توربوشارژر بودند) بود، و در سه رنگ نقره ای، مشکی و قرمز و با طراحی خاص در دسترس بودند، مدل های “Free spirit” امروزه جز نمونه های ارزشمند و کلکسیونی به شمار می‌روند.

اما در سال 1976 تغییرات نه در بخش فنی بلکه در بخش ظاهری اتفاق افتاد. چراغ های گرد جای خود را به نمونه های مستطیل شکل دادند که به صورت دوتایی و افقی بر روی یکدیگر قرار می گرفتند، با تغییر چراغ ها، جلو پنجره نیز دستخوش تغییرات شد اما نمای کناری و عقب با تغییرات جزئی همراه شدند.

ولی مهم ترین اتفاق در این سال تفاوت ظاهری بسیار زیاد بین مدل های سدان و کوپه بود به گونه ای که شاید بتوان آن ها را دو مدل مجزا از یکدیگر نامید. مدل gran sport حذف شد و تریم های کاستوم که جایگزین تریم luxus شده بود و تریم landau در دسترس بودند. سنچوری در سال 1977 نیز با تغییرات کمی در ظاهر همراه بود و سرانجام در همین سال نسل سوم به کار خود پایان داد و یک سال بعد نسل چهارم معرفی شد. این نسل مانند اکثر خودروهای آمریکایی در آن سالها کمترین نشانه ای از دوران اوج خود را نداشت و به وضوح در طراحی دچار افت شدید شده بود.

تغییرات در ابعاد و وزن خودرو نیز اعمال شده بود و خودرو کوچکتر و در نهایت 500 کیلوگرم از نسل قبلی خود سبک تر بود. پیشرانه شش سیلندر 196 اینچ مکعبی به عنوان موتور پایه در نظر گرفته شده بود. اما پیشرانه های هشت سیلندر بلوک کوچک همچنان قابل سفارش بودند.

در سال 1980 سدان فست بک با یک سدان معمولی جایگزین شد و مدل کوپه فست بک نیز در سال 1981 کنار گذاشته شد. با شروع سال 1982 و عرضه نسل پنجم، سنچوری دارای دو مدل سدان که حالا دیفرانسیل جلو بود و کوپه میشد اما یک سال بعد مدل استیشن واگن نیز اضافه شد. در بخش پیشرانه نیز موتورهای چهار و شش سیلندر بنزینی و دیزلی به چشم می‌خورد.

این نسل دو بار در سال های 1988 و 1991 دچار فیس لیفت شد که با اعمال تغییرات نسبتا زیادی در ظاهر و پیشرانه و همچنین اضافه شدن سیستم هاي ایمنی و راحتی همراه بود. در سال 1993 مدل کوپه به دلیل فروش پایین کنار گذاشته شد. سنچوری در این نسل با وجود طراحی قدیمی اما از فروش خوبی برخوردار بود و در نهایت در سال 1996 کنار گذاشته شد و در سال 1997 شاهد عرضه نسل ششم بودیم.

این نسل که در واقع آخرین نسل سنچوری به شمار می رود و تنها در مدل سدان و بر روی پلتفرم W_body جنرال موتورز که مدل Regal نیز از آن پلتفرم  استفاده میکرد، ساخته شد. به همین دلیل این دو مدل شباهت های زیادی به هم داشتند اما Regal خودروی لوکس تری به شمار می‌رفت و پیشرانه های مورد استفاده در آن نیز قویتر بودند.

این نسل سنچوری با انجین های 2 لیتری چهار سیلندر خطی، 2.5 و 3.0 لیتری شش سیلندر خورجینی به بازار چین عرضه شد و برای بازار آمریکا تنها یک پیشرانه 3.1 لیتری V6 در دسترس بود. در سال 1998 و با پایان تولید مدل اسکای لارک، سنچوری به عنوان مدل پایه بیوک در دسترس بود و سرانجام در 25 اکتبر سال 2004 این خودرو به کار خود پایان داد تا بار دیگر شاهد کنار رفتن یکی از مدل های ماندگار باشیم.

بررسی نمای بیرونی و کابین بیوک سنچوری

پیش از هر چیز این رنگ سبز زیبای خودرو است که جلب توجه می کند. چنین رنگ جذابی در خیابان های کشور که پر از خودروهای سیاه و سفید است همچون یک‌ تکه زمرد می درخشد. پس از رنگ این ابعاد خودرو است که ما را شگفت زده می‌کند.

این خودرو دارای ابعادی شامل 5293 میلی‌متر طول، 2007 میلی‌متر عرض و فاصله محوری 2845 میلی‌متر می باشد. در نمای جلو شاهد چراغ‌های اصلی و راهنما با طراحی گرد در کنار جلو پنجره باریک با نوار های کرومی و یک سپر بسیار بزرگ هستیم. همچون سایر خودروهای کلاسیک آمریکایی در این خودرو نیز شاهد استفاده گسترده از تزئینات کرومی هستیم.

کاپوت کشیده که به جز جدا نشدنی خودروهای آمریکایی بدل شده پایان بخش نمای جلو خودرو است. در نمای کناری سنچوری شاهد یک خط عمیق هستیم که از چراغ‌ جلو شروع شده و تا انتهای درب خودرو ادامه دارد. غیر از این خط، رینگ های زیبا و فرم سقف در بخش عقب نیز نمایی جذابی را به وجود آورده اند. در نمای عقب شاهد طراحی خاص سپر هستیم که نیمی از چراغ‌های مستطیلی نسبتا بزرگ خودرو درون آن جای گرفته اند. دو سر اگزوز کرومی پایان بخش نمای عقب هستند. در کل طراحی بیرونی سنچوری ساده، زیبا و بسیار دوست داشتنی است.

در بخش کابین شاهد طراحی خاص و بسیار زیبای داشبورد هستیم. نشانگرها در کنار تنظیمات سیستم تهویه و سیستم صوتی درون یک قاب چوبی جای گرفته اند. از متریال چوب در بخش های دیگر کابین نیز استفاده شده است. همچنین ترکیب رنگ مشکی داشبورد در کنار رنگ سفید صندلی و رودری ها فضایی زیبا و دلنشین را به وجود آورده است. صندلی‌ها خودرو همانطور که انتظار می‌رفت راحت بوده و فضای زیادی در اختیار سرنشینان قرار دارد.

علاوه بر این در بخش عقب نیز با وجود اینکه با یک خودروی کوپه طرف هستیم اما فضای مناسبی حتی برای افراد بالق وجود دارد. نکته بسیار مهم در مورد کابین خودرو فابریک بودن آن است که این موضوع نشان از استفاده متریال با کیفیت در ساخت کابین و صد البته نگهداری درست، اصولی و با وسواس زیاد است.

مشخصات فنی بیوک سنچوری

خودروی مورد بررسی ما از یک انجین 350 اینچ مکعبی یا 5.7 لیتری هشت سیلندر V شکل سود می‌برد که با استفاده از یک کاربراتور چهار دهنه می تواند 175 اسب بخار قدرت و 352 نیوتن متر گشتاور تولید کند.

وظیفه انتقال قدرت به چرخ های عقب بر عهده یک گیربکس هیدراماتیک سه سرعته اتوماتیک است. شتاب صفر تا صد این خودرو عدد 12.1 ثانیه را نشان می‌دهد و سنچوری می تواند مسیر‌ درگ یا 402 را در عرض 18.3 ثانیه طی کند. مصرف سوخت خودرو نیز به صورت ترکیبی 18.5 لیتر در هر صد کیلومتر است. وزن خودرو نیز 1766 کیلوگرم است.

جمع بندی

همانطور که گفته شد این خودرو تنها نمونه بیوک سنچوری کوپه 1973 موجود در کشور است و از این رو جز خودروهای کلاسیک خاص و ارزشمند به شمار می‌رود. این خودرو حدود بیست سال است که در اختیار مالک فعلی قرار داشته و یکی از دلایل سلامت خودرو نیز همین موضوع است. سنچوری کوپه یک خودروی اسپرت لوکس است که سواری راحت و بی نظیر در کنار صدای گوش نواز پیشرانه هشت سیلندر را برای شما به ارمغان می‌آورد، و به محض فشردن پدال گاز آماده ی به آتش کشیدن خیابان است!

در پایان از جناب آقای رضا اکبری که وقت و خودرویشان را در اختیار ما قرار دادند کمال تشکر را داریم.