مقاله‌های مرتبط:
به گزارش خودرونویس، شرکت فورد آمریکا که یکی از پیشگامان صنعت خودرو در جهان به شمار می‌آید نیز مشغول به ساخت انواع و اقسام خودروهای تجاری شد. حال فرصتی پیش آمد نسل دوم فورد اکونولاین، البته با کاربری متفاوت ملاقات داشته باشیم.
تاریخچه فورد اکونولاین
نسل اول فورد اکونولاین با نام سری E روانه بازار شد. این نام که مخفف کلمه اکونولاین بود برای ون‌های بزرگ فورد در نظر گرفته شد. نخستین نسل اکونولاین در سال ۱۹۶۱ با دو کاربری، باربری و حمل سرنشین روی خط تولید رفت.
حال فورد سری E با قدمت تولید ۵۶ سال، یکی از محبوب‌ترین و خوش‌نام‌ترین ون‌های تولیدی در آمریکا است. چند سال بعد از تولید فورد سری E، نام آن در بازار آمریکای شمالی به فورد ترانزیت تغیر یافت و تا سال ۲۰۱۳ با همین نام روانه بازار شد.
در فاصله سال‌های ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۶، فورد سری E به عنوان پرفروش‌ترین ون در بازار آمریکا شناخته شد. فورد سری E توانست ۷۹ درصد سهم بازار خودروهای ون بازار آمریکا را به دست آورد، و در تبلیغات و نظرسنجی‌ها آمار بالایی در حدود ۹۵ درصد محصول خود را پیش‌فروش نماید.
نسل اول فورد اکونولاین
ایده اولیه فورد سریE الهام گرفته از فورد فالکون بود. نخستین نسل فورد سریE در ۲۱ سپتامبر ۱۹۶۰ روی خط تولید رفت. فورد سریE برای رقابت با فولکس واگن T2، دوج A100، و شورولت گرین برییر روانه بازار شد.
دراین میان فولکس‌واگن که از دیگر رقیب‌ها قامتی به مراتب کوچک‌تر داشت، از جرگه رقابت با دیگر رقیب‌ها خارج شد. سریE تولید شده برای بازار آمریکا دارای پیشرانهای بزرگ‌تر بود که نزدیک محور جلو و زیر صندلی‌های ردیف جلو قرار داشت. سریE با هدف‌گیری برای بازار اروپا نیز ساخته شد. ون‌های سفارش اروپا اندکی کوچک‌تر و با پیشرانه‌های ضعیف‌تر نسبت به مدل‌های سفارش آمریکا ساخته می‌شد. عملکرد بی‌نظیر فورد سریE به اندازه‌ای بالا بود که آن را با جیپ مقایسه می‌کردند.
در سال ۱۹۶۱ فورد برای سریE نامی جدید در نظر گرفت و این محصول را با نام اکونولاین روانه بازار کرد. در همین سال پیشرانهای با مهندسی دقیق برای اکونولاین ساخته شد. این پیشرانه با حجم ۲.۴ لیتر و یک جعبه دنده ۳ سرعته دستی طراحی شد. پیشرانه بعدی که به صورت انتخابی روی اکونولاین قرار می‌گرفت، یک پیشرانه ۲.۸ لیتری بود که با همان جعبه دنده ۳ سرعته دستی یا اتوماتیک به فروش می‌رسید. طراحان فورد در صدد ساخت وانتی تنومند بودند که بتواند ۴۰ درصد وزن بیش‌تری را نسبت به ون‌های اکونولاین جا‌به‌جا کند. این وانت توانایی حمل نیم تن بار را دارا بود. در سال نخست تولید فورد اکونولاین، فورد توانست تیراژ تولیدی خود را به سقف ۲۹۹۳۲ دستگاه برساند.
در سال ۱۹۶۱ سری M نیز روانه بازار شد که این سری در کانادا مونتاژ می‌شد. در فاصله سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۵، خط تولید اکونولاین در کانادا باقی ماند، اما بعد از سال ۱۹۶۵ دوباره به کشور سازنده خود یعنی آمریکا بازگشت. سریM که زیر نظر مرکوری ساخته می‌شد، تا سال ۱۹۶۵ توانست ۱۲۹۱ دستگاه از این مدل را تولید کند. این محصول تا سال ۱۹۹۳ روی خط تولید باقی ماند. در همین سال فورد محصول جدیدی را به جای اکونولاین سریM جایگزین کرد، نام این محصول فورد ویلیجر بود.
نسل دوم فورد اکونولاین
نسل دوم فورد اکونولاین در سال ۱۹۶۸ به مرحله تولید رسید. یک سال بعد از تولید نسل دوم اکونولاین، به دلیل محبوبیت بیش از اندازه این مدل، نام این محصول به مدل ۶۹ معروف شد و تغییراتی اساسی در سال ۱۹۶۹ برای اکونولاین رخ داد.
اکونولاین این بار با توان بار‌گیری بیش‌تر و بدنه‌ای مستحکم‌تر نسبت به قبل تولید می‌شد. فاصله دو محور نیز افزایش یافت و به ۲.۹ متر رسید.
در برخی از مدل‌ها نیز این افزایش طول به ۳ متر رسید که در تاریخ ساخت ون در آمریکا این بزرگ‌ترین افزایش طول برای یک خودرو محسوب می‌شد. این افرایش طول سبب شد که طراحان فورد مشغول به ساخت پیشرانهای ۸ سیلندر برای اکونولاین شوند. سری F اکونولاین این‌بار با ظاهری متفاوت‌تر و پیشرانهای قدرتمند‌تر به فروش رسید. شکل در‌ها نیز دچار تغییراتی شدند که شکل بدنه آن را به حالت جعبه‌ای شکل در‌آورد و اکونولاین به یک CRV تمام عیار بدل شد. اکونولاین تا سال ۲۰۱۰ روی خط تولید باقی ماند و سمبل ون‌های آمریکا شد.
اکونولاین مورد بررسی
فورد اکونولاین مورد آزمون ما مدل ۱۹۷۷ است. در نگاه نخست بزرگی اندازه بدنه جلب توجه می‌کند. طول بدنه آن در حد و اندازه یک مینی بوس شهری است. ابعاد بدنه فورد اکونولاین به قدری بزرگ است که تجسم رانندگی با آن در کلان‌شهر‌ها با ترافیک‌های سرسام‌آور، سخت و دشوار به نظر می‌رسد.
نمای ظاهری اکونولاین کاملا ساده و فاقد هر گونه هیجان است، اما اندازه بدنه آن قدر با ابهت است که تمام کاستی‌های آن را پوشش می‌دهد. اکونولاین مورد آزمون ما یکی بکرترین نمونه‌های موجود کشور است که به صورت تقریبی تمامی لوازم فنی آن به صورت نمونه اصلی حفظ شده بود. کیفیت سواری آن با وجود گذشت چندین دهه همچنان نرم و دلنشین است و حتی کوچک‌ترین صدای اضافه‌ای از داخل کابین به گوش نمی‌رسد. همان‌‌گونه که در ابتدای این نوشتار اشاره شد این اکونولاین دارای کاربری متفاوت است.
با ورود به داخل کابین اکونولاین مورد آزمون، با فضایی کاملا متفاوت مواجه می‌شوید که کمی غیر قابل پیش‌بینی است.
مبلی بزرگ با روکش مخمل جای خود را به سه ردیف صندلی استاندارد اکونولاین داده است. کف‌پوش اکونولاین هم با پارکت کرم رنگ فرش شده است. با ورود به قسمت انتهایی خودرو و در قسمت باریک دستگاه اسپرسو جهت ساخت و تهیه قهوه تعبیه شده و در حقیقت این اکونولاین یک کافی شاپ سیار است که قرار است در سراسر ایران آماده سرویس دهی به مشتریان خود باشد. نکته مهم در ارتباط راه‌اندازی این کافه سیار این است که سیستم برق رسانی و تامین آب به صورت کاملا حرفه‌ای و با رعایت اصول فنی انجام شده است. با امید این‌که چرخ این کافی‌شاپ برای مالک خوش ذوق و خلاق آن بچرخد.
