موتور EF7 اولین گام ایران خودرو برای تولید موتور ملی

به گزارش خودرونویس، هرچند گروه صنعتی ایران خودرو سالهاست که مشغول به تولید انواع خودروی سواریست، اما همواره از پیشرانه های سایر خودروسازان دنیا مانند رنو و پژو در محصولات خود استفاده کرده بود. اما در اوایل دهه 1380 بود که شرکت ایپکو که بازوی توسعه قوای محرکه گروه صنعتی ایران خودرو محسوب می شود، پروژه توسعه موتور ملی را آغاز کرد که در این مسیر یک شرکت آلمانی نیز با ایپکو همکاری کرد. سرانجام در سال 1385 اولین نسخه پیشرانه EF7 که اولین موتور ملی ایران خودرو بوده رونمایی شد و در اواخر دهه 1380 روی خانواده سمند نصب شد. پیشرانه EF7 در اولین قدم در نسخه تنفس طبیعی رونمایی شد و دارای دو مدل بنزینی و پایه گازسوز بود.

موتور Ef7 در آن سالها نسبت به تمام موتورهایی که خودروسازان داخلی روی محصولاتشان نصب می کردند برتر بود و کاملا قابل رقابت با پیشرانه های خودروهای وارداتی هم رده بود. موتور EF7 چهار سیلندر بوده و حجمی معادل 1.7 لیتر داشته و در نسخه بنزینی قادر به تولید 113 تا 115 اسب بخار قدرت و 155 تا 157 نیوتن متر گشتاور است که برای یک موتور با این حجم کاملا ایده آل است. لرزش کم، صدای کم، دوام بالاتر نسبت به دیگر پیشرانه های خودروهای داخلی و مصرف سوخت و آلایندگی پایین از جمله مزایای موتور EF7 بود. موتور EF7 را باید اولین اقدام جدی ایران خودرو برای خودکفایی در طراحی موتور دانست و ایران خودرو قدم اول را کاملا موفقیت آمیز برداشت. پیشرانه EF7 ایران خودرو رقیب مستقیم موتور TU5 و EC5 پژو سیتروئن محسوب می شود. موتور EF7 در زمینه قدرت و گشتاور تولیدی نسبت به موتور TU5 بالاتر بوده و توان تولیدی آن حدود 5 اسب بخار بیشتر بوده و گشتاور آن نیز حدود 13 نیوتن متر بیشتر است. نکته مهم اینجاست که EF7 از نظر ماندگاری و دوام نیز چیزی از موتور TU5 و EC5 پژو کم ندارد.

موتور سه سیلندر EF7 ایران خودرو TC7 پلاس پیشرانه (2)

با توجه به ورود رقبایی قدرتمندتر، ایران خودرو نیاز به نصب پیشرانه با توان بالاتر روی محصولات خود داشت. ایران خودرو برای گرفتن خروجی بیشتر، به جای اینکه تعداد سیلندرها و حجم موتور را بیشتر کند، تصمیم به نصب سیستم توربوشارژ روی موتور ملی خود یعنی EF7 گرفت و نتیجه تولید موتور EF7 توربوشارژ یا همان TC7 شد. موتور TC7 در ابتدا در سال 1394 روی خودرو سورن نصب شد و در ادامه روی دیگر محصولات ایران خودرو مانند دنا پلاس نیز نصب شده است. پیشرانه EF7 توربوشارژ قادر حجم یکسانی با نسخه تنفس طبیعی دارد و قادر به تولید 150 اسب بخار قدرت و 215 نیوتن متر گشتاور است. پیشرانه TC7 فعلی دارای سیستم سوخت رسانی مولتی پورت بوده و از نظر توان و آلایندگی با سایر پیشرانه های توربوشارژ با این سیستم سوخت رسانی تقریبا برابری می کند.

موتور سه سیلندر EF7 ایران خودرو TC7 پلاس پیشرانه (1)

با توجه به اینکه توسعه موتور EF7 در دهه 1380 صورت گرفته بود، ایران خودرو دست به بروزرسانی و ارتقا این موتور با هدف افزایش راندمان، افزایش دوام و کاهش مصرف سوخت و آلایندگی زد و نتیجه آن خلق موتور EF7 پلاس یا همان EF7P شد که قادر به پاس کردن استاندارد آلایندگی یورو6 بوده که استاندارد روز دنیاست. کاملا مشخص است که ایران خودرو برای پیشرفت مسیری که خودروسازان مطرح دنیا رفته اند را الگو قرار داده و دیگر نسبت به پیشرانه های نصب شده روی محصولات خود بی تفاوت نیست و از هر فرصتی برای پیشرفت استفاده می کند. ایران خودرو نسخه توربوشارژ موتور EF7 پلاس یا همان TC7 پلاس را هم توسعه داده که ظاهرا اولین بار روی کراس اوور ملی ایران خودرو یعنی خودرو ری را نصب خواهد شد. این موتور نسبت به موتور EF7 توربوشارژ معمولی قدرتمندتر بوده و آلایندگی پایینتری هم دارد. موتور TC7 پلاس قادر به تولید 160 تا 170 اسب بخار قدرت و 240 نیوتن متر گشتاور بوده که ارتقا خوبی نسبت به موتور TC7 معمولی بوده و باعث شده این پیشرانه توربوشارژ ایران خودرو هم رده موتورهای توربوشارژ هم حجم قرار بگیرد.

به جز EF7 طی این سالها موتورهای دیگری نیز تحت عنوان خانواده EF با نام EF4 در مدل های تنفس طبیعی، دوگانه سوز، توربوشارژ و … توسعه یافته که اتفاقا آماده تولید هم بوده ولی هیچگاه ایران خودرو اقدام به تولید و نصب آن روی محصولات خود نکرد.

 

خانواده موتورهای سه سیلندر ایران خودرو پلی به آینده پاک

چند سالیست که سیاست خودروسازان مطرح دنیا در توسعه موتور تغییر کرده و دنیا به سمت نصب موتورهایی کم حجمتر، بهینه تر، کم آلاینده تر با تعداد سیلندر کمتر رفته است. در گذشته به ندرت پیشرانه سه سیلندر روی خودرو نصب می شد. اما امروزه نصب پیشرانه سه سیلندر روی خودرو چه در مدل تنفس طبیعی و چه در مدل توربوشارژ رایج شده است. خودروسازان دنیا با نصب موتورهای سه سیلندر پر بازده و کم مصرف به نوعی خود را برای همگام سازی با استاندارد آلایندگی یورو7 آماده می کنند و در عین حال امکان نصب موتورهای برقی در کنار موتور بنزینی و فراهم آوردن سیستم هیبریدی را فراهم می سازند. ایران خودرو هم با هدف کاهش میانگین مصرف سوخت محصولات خود، کاهش هزینه های تولید و تولید محصولاتی با قلب تپنده مدرنتر، خانواده موتورهای سه سیلندر خود را رونمایی کرده که قرار است به زودی شاهد نصب آنها روی انواع محصولات این شرکت باشیم.

خانواده موتورهای سه سیلندر ایران خودرو متشکل از پنج موتور مختلف بوده که همگی آنها دارای استاندارد آلایندگی یورو6 هستند.. ضعیف ترین آنها یک موتور سه سیلندر 12 سوپاپ تنفس طبیعی با حجم دقیق 1048 سی سی بوده که با این حجم کم قادر به تولید 72 اسب بخار قدرت و 98 نیوتن متر گشتاور است. جهت مقایسه بیان می کنیم که این پیشرانه از نظر بازده با پیشرانه های 1.2 و 1.3 لیتری تنفس طبیعی چهار سیلندر برابری می کند. ضمن اینکه مصرف سوخت و آلایندگی کمتری هم دارد. این پیشرانه از نظر توان با پیشرانه 1 لیتری سه سیلندر رنو نیسان برابر است.

دیگر پیشرانه سه سیلندر ایران خودرو حجمی معادل 1.3 لیتر دارد و از نوع تنفس طبیعی 12 سوپاپ است. این پیشرانه قادر به تولید 87 اسب بخار قدرت و 122 نیوتن متر گشتاور بوده که از نظر توان تولیدی تقریبا با موتورهای 1.4 و 1.5 لیتری تنفس طبیعی چهار سیلندر برابر بوده و آلایندگی و مصرف سوخت پایینتری هم دارد. دیگر پیشرانه سه سیلندر ایران خودرو هم حجمی معادل 1.3 لیتری دارد و به سیستم توربوشارژ و سیستم پاشش سوخت MPI یا درگاهی مجهز است. دو پیشرانه پیشین هم به همین سیستم سوخت رسانی مجهز بودند. این موتور قادر به تولید 120 اسب بخار قدرت و 185 نیوتن متر گشتاور بوده که با موتورهای 2 لیتری تنفس طبیعی چهار سیلندر مانند موتور هیوندای النترا و کیا سراتو از نظر گشتاور برابری می کند. این موتور از نظر قدرت می تواند جایگزین مناسبی برای موتورهای 1.7 تا 2 لیتری تنفس طبیعی باشد و به دلیل تولید قدرت و گشتاور در دور پایین به دلیل بهره گیری از سیستم توربوشارژ، عملکرد مناسبی را برای خودرو رقم می زند.

با توجه به فراوانی منابع گاز طبیعی CNG در ایران، ایران خودرو همواره به توسعه موتورهای گازسوز توجه کرده و خواهد کرد. از این رو چهارمین عضو خانواده موتورهای سه سیلندر ایران خودرو دوگانه سوز بوده و امکان فعالیت با بنزین و CNG را دارد. این موتور که حجمی معادل 1.3 لیتر دارد، به سیستم تزریق مستقیم سوخت GDI و توربوشارژ مجهز بوده و قادر به تولید 127 اسب بخار قدرت و 200 نیوتن متر گشتاور است.

قدرتمندترین موتور سه سیلندر ایران خودرو هم حجمی معادل 1.3 لیتر داشته و به سیستم توربوشارژ و پاشش مستقیم سوخت مجهز شده است. این پیشرانه بنزینی بوده و قادر به تولید 148 اسب بخار قدرت و 240 نیوتن متر گشتاور است. این موتور از نظر توان تولیدی با پیشرانه های 1.5 لیتری چهار سیلندر توربوشارژ با سیستم پاشش سوخت درگاهی از خودروسازان مختلف دنیا اعم از فولکس واگن، جنرال موتورز، چری و … برابری می کند و مصرف سوخت پایینتری هم دارد. این پیشرانه هم رقیب مستقیم موتور 1.2 لیتری سه سیلندر توربو GDI پژو سیتروئن با نام PureTech است. پیشرانه 1.2 لیتری پژو که روی خودروهای مختلفی اعم از پژو 308 جدید هم نصب شده قادر به تولید 130 اسب بخار قدرت و 230 نیوتن متر گشتاور بوده که نسبت به موتور 1.3 لیتری توربو GDI ایران خودرو قدرت و گشتاور کمتری تولید می کند. این موتور همچنین با موتور 1.2 لیتری توربوشارژ جنرال موتورز نیز قابل مقایسه است. موتور 1.2 لیتری توربوشارژ جی ام قادر به تولید 133 اسب بخار قدرت و 235 نیوتن متر گشتاور بوده که باز هم نسبت به قدرتمندترین موتور سه سیلندر ایران خودرو ضعیف تر است.

توان تولیدی موتور سه سیلندر 1.3 لیتری توربو GDI ایران خودرو به حدی بوده که آن را برای نصب روی انواع خودروها اعم از هاچبک، سدان و کراس اوور کامپکت مناسب ساخته و در صورت نصب موتور کمکی که موجب افزایش توان می شود، می توان آن را روی خودروهایی با ابعاد بزرگتر هم نصب کرد.

تولید و طراحی موتور سه سیلندر، اولین گام ایران خودرو برای نصب پیشرانه های مدرن روی محصولات آینده است. موتورهای سه سیلندر بستر ساده تری را برای نصب موتورهای کمکی برقی و سیستم هیبریدی فراهم می سازند و ایران خودرو با هدف توسعه خودروهای هیبریدی این خانواده موتور سه سیلندر را توسعه داده است. گزارش ها از این قرار است که ایران خودرو در سال 1402 قصد معرفی پیشرانه میکروهیبرید (هیبریدی ملایم) را دارد. سپس این شرکت پیشرانه تمام هیبریدی و در گام بعدی پلاگین هیبریدی را معرفی خواهد کرد. البته در کنار این موارد، ایران خودرو به تولید خودروهای برقی نیز توجه کرده و در اولین قدم تارا برقی را رونمایی کرده که به موتور برقی 160 اسب بخاری با 300 نیوتن متر گشتاور مجهز است. تارا برقی نسخه نیمه صنعتی و نزدیک به نمونه تولیدی بوده و در صورت فراهم شدن زیرساخت استفاده از خودروهای برقی، ایران خودرو امکان تولید انبوه آن را دارد.

5 از 1 رای