درسی که صنعت خودرو ترکیه به ایران داد

به گزارش خودرونویس، حدود 15 سال قبل بود که رفت و آمد شرکت های ترکیه ای به ایران سرعت گرفته بود و آنها تلاش می کردند تا نمایندگی ایران خودرو در کشور ترکیه را در اختیار بگیرند. در آن زمان سمند به عنوان اولین خودرو ملی در کانون توجه رسانه های داخلی و بین المللی قرار گرفته بود و تلاش های گسترده ای برای صادرات این محصول به کشورهای منطقه آغاز شده بود.

در آن زمان فردی به نام سسکر که به عنوان یکی از چهره های شاخص بازار خودرو ترکیه شناخته می شد، قرارداد همکاری خود را با شرکت ایران خودرو منعقد کرد تا ابتدا خودروهای ساخته شده را در بازار ترکیه عرضه کند و سپس با سرمایه گذاری در زمینه ایجاد واحد تولیدی، برنامه تولید این خودرو را در کشور ترکیه دنبال کند.

حتی ایران خودرو در نمایشگاه سالانه خودرو استانبول حضور یافت و خودرو سمند را در آن رویداد معرفی کرد. در آن سال شرکت خودروسازی چری چین نیز در این نمایشگاه حضور یافته بود، اما داشته های فراوانی برای ارائه در اختیار نداشت. به نظر می رسید این موضوع می توانست نقطه عطفی در تاریخ صنعت خودرو ایران قلمداد شود، اما پس از مدتی ورق برگشت و این برنامه در محاق فرو رفت.

تولید خودرو سمند در خاک ترکیه از آن جهت می توانست برای ایران حائز اهمیت باشد که در همان مقطع زمانی برخی از خودروسازان بزرگ دنیا در خاک ترکیه مشغول تولید چندین مدل خودرو بودند و با تکیه بر توان قطعه سازی این کشور یک پایگاه استراتژیک در این منطقه برای خود ایجاد کرده بودند.

به طوری که هم اکنون 9 خودروساز بزرگ دنیا در خاک این کشور مشغول تولید خودرو هستند. در آن زمان عمده تمرکز دولت ترکیه توسعه زیرساخت های صنعت قطعه سازی بود و بسیاری از خودروسازان بزرگ دنیا قراردادهای مهمی را با قطعه سازان ترک منعقد کرده بودند. به گونه ای که صادرات صنعت خودرو ترکیه در سال 2018 از رقم 12.5 میلیارد دلار نیز عبور کرد.

خلق اولین خودروی ملی ترکیه

اکنون اما وقت آن رسیده بود تا صنعت خودرو ترکیه در این بازار کاملا رقابتی و با حضور اکثر برندهای خوشنام جهان چه به صورت تولید در خاک این کشور و چه به صورت واردات خودرو ساخته شده، خودی نشان دهد. آنها در نهایت خودرو ملی TOGG را رونمایی کردند تا از این مقطع تاریخی به بعد برای سایر رقبای حاضر در بازار کشورشان خط و نشان بکشند. نکته مهم ماجرا اینجا است که خودرو ملی کشور ترکیه یک خودرو معمولی نیست و آنها تلاش کرده اند تا از ابتدای امر گام های بلندی را به سوی بازارهای آینده بردارند.

از همین رو است که آنها این کراس اور الکتریکی را با چشم اندازی بلند مدت طراحی و به منصه ظهور رسانده اند. محصولی که نه تنها از نظر طراحی منحصر به فرد، بلکه هم از نظر ویژگی های فنی و هم از نظر امکانات شانه به شانه بزرگان صنعت خودرو جهان حرکت کرده و اکنون زنگ خطر را برای رقبای خارجی خود به صدا درآورده است.

حال این سوال مطرح می شود که چگونه ممکن است کشوری که تا 15 سال قبل به دنبال مشارکت با ایران برای تولید خودرو سمند بود، اکنون به سطحی از توانمندی رسیده است که خودرویی در کلاس نخست رقابتی جهان طراحی و تولید کرده است؟ پاسخ روشن است.

آنها از طریق مشارکت و همکاری با خودروسازان بزرگ جهان در خاک کشور خود ابتدا زیرساخت های صنعت قطعه سازی را تقویت کرده اند و در نهایت به دانش فنی طراحی و تولید قطعه دست یافته اند و همزمان نیروی انسانی خود را نیز تربیت کرده اند. تا آنجا که امروز به جز همکاری در بخش طراحی با شرکت پنین فارینا ایتالیا که همکار اکثر خودروسازان بزرگ جهان است، در سایر زمینه ها روی پای خود ایستاده اند و خودرویی در کلاس جهانی طراحی و تولید کرده اند.

آنها به درستی دریافته اند که رقابت پذیری در کلاس جهانی در یک محیط بسته و انحصاری محقق نمی شود و باید از طریق مشارکت با خودروسازان بزرگ دنیا مشت آنها در زمینه دستیابی به دانش فنی و تکنولوژی طراحی و تولید خودرو باز کنند. آن هم نه سطحی از تکنولوژی که در حال منسوخ شدن است، بلکه تکنولوژی های روز با نگاه به آینده بازارهای جهانی که می تواند متضمن بقای یک شرکت خودروسازی باشد.