احمد بروغنی 
چهارمین نسل از تویوتا پریوس که از سال 2016 در بازارهای جهانی عرضه می‌شود، نخستین پریوسی است که به خیابان‌ها و جاده‌های ایران رسیده است. اگرچه نسل پیش نیز برای ورود به بازار آماده شد، اما نتوانست به دست مشتریان شخصی برسد و تنها تعداد محدودی در لباس تاکسی به خدمت گرفته شد، اما شرایط برای پریوس جدید به تمامی متفاوت است. تابوهای زیادی شکسته شده و دید سنتی و عجیب بازار ایران به خودروهای برقی و هیبریدی تا اندازه زیادی اصلاح شده است.
به گزارش خودرونویس، پریوس رفته رفته جایگاه خود را در بازار پیدا کرده است و با ساعتی گشت و گذار در شهر، به آسانی می‌توان تردد این مدل را شاهد بود. وجه تمایز پریوس با هیبریدی‌های یاد شده را باید در سگمنت و طراحی عجیب و غریب آن دانست، مساله‌ای که پریوس را بسیار متمایز کرده است. فرصتی فراهم شد تا پریوس جدید را به چالش کشیده و دریابیم آیا پریوس به اندازه‌ای که در طراحی و ظاهر سنت‌شکن و متمایز است، در بخش فنی و بازدهی نیز سرآمد است؟
طرحی و فضای کابین تویوتا پریوس 2017
همان‌طور که پیش‌تر نیز اشاره شد، طراحی پریوس عجیب و متمایز است. تمایزی که شاید از یک جنبه یک امتیاز برای پریوس به شمار رود و از جنبه‌ای دیگر یک پاشنه آشیل! البته پریوس نسل پیش نیز همانند نسل چهارم طراحی فراتر از زمان داشت و زمان زیادی لازم بود تا چشم به خط‌ها و حجم پردازی‌های آن عادت کند و این مساله در نسل جدید نیز می‌تواند برای تویوتا گران تمام شود.
فراموش نکنیم که پریوس پرفروشترین هیبریدی دنیا است! بنابراین می‌توان نتیجه گرفت در بخش خودروهای هیبریدی و اقتصادی، شاید ظاهر چندان هم مهم نباشد و یا شاید هرچه عجیب‌‌تر و فضایی‌تر طراحی شود پرفروش‌تر نیز باشد! اما ممکن است در بازارهای سنتی و نه چندان پیشرفته که در حال کسب تجربه‌ای تازه از خودورهای پاک هستند، چنین طرح‌هایی به مذاق همه خوش نیاید.
حجم‌پردازی‌های بدنه پریوس جدید بسیار صریح و خشن است. طراحان تویوتا سعی کرده‌اند از حجم‌پردازی‌های اغراق‌آمیز و محافظه‌کارانه گذشته دست کشیده و پریوس جدید را خشن و با استفاده از شکستگی‌ها و عناصری با هندسه تیز طراحی کنند. برش‌های ورودی هوای جلو، محفظه طراحی شده برای قرارگیری چراغ‌های مه شکن در سپر جلو و در راس همه این موارد چراغ‌های جلو که هندسه‌ای بسیار تیز و خشن و نامانوس دارند، بر اساس همین تفکر طراحی شده است.
خط‌های استفاده شده در نمای کناری در قسمت بالای رکاب و گل‌گیر عقب نیز صراحت و جسارت طراحان در خلق بدنه یک خودروی اقتصادی را نشان می‌دهند. زمانی به اوج ریسک‌پذیری طراحان تویوتا پی خواهید برد که به نمای عقب پریوس نگاهی بیاندازید. چراغ‌های عقب با شکل و هندسه‌ای عمودی که بخش زیادی از ارتفاع عقب خودرو را به خود اختصاص داده‌اند حتی در گرافیک داخلی نیز متفاوت و عجیب و غریب به چشم می‌آیند.
در میان این خط‌ها و تلاش برای طراحی خودرویی که بسیار متفاوت و متمایز باشد، طراحان کاربردی بودن و رعایت اصول ارگونومیک و ایمنی را نیز از یاد نبرده‌اند. طراحی شیشه‌ای ایستاده در قسمت پایینی شیشه عقب که از نسل گذشته در پریوس به جای مانده است، کمک بسیار زیادی به دید عقب خودرو در زمان رانندگی و به ویژه استفاده از آینه مرکزی خودرو دارد، گواه این ادعا است.
پیچیدگی و تمایز مشهود در نمای خارجی، در طراحی نمای داخلی کابین پریوس نیز ملموس است. نمایشگر مستطیل شکل پهنی که در قسمت میانی و بالای داشبورد قرار گرفته، افزون بر این که وظیفه نشانگرهای پشت فرمان را به دوش می‌کشد، اعلام وضعیت بسیاری از بخش‌های خودرو و هشدارها را نیز بر عهده دارد. افزون بر این، پلاستیک سفید رنگ براقی که برای پوشش کنسول میانی استفاده شده از جذابیت فضای داخلی کابین کاسته است. اهرم تعویض وضعیت جعبه دنده نیز مطابق سنت تویوتا در خودروهای هیبردی، بسیار کوچک و آبی رنگ طراحی شده و در قسمت میانی داشبورد قرار گرفته که کار کردن با آن به ویژه در دفعه‌های نخست، نیازمند نگاه کردن به نمایشگر پهن بالای داشبورد برای آگاهی از وضعیت جعبه دنده و تغییر اعمال شده است.
کیفیت مواد به کار رفته در ساخت ادوات داخلی کابین اگرچه چنگی به دل نمی‌زند، اما برای خودرویی اقتصادی ضعف بزرگی به شمار نمی‌رود. در مقابل جنس روکش پارچه‌ای صندلی‌ها بسیار رضایت‌بخش است. راننده برای تسلط به فضای کابین و دید جلو، نیازمند کمی صرف وقت و گذشت زمان است، اما دید عقب و دو سوی خودرو به لطف آینه‌ها، دوربین دید عقب و قسمت شیشه‌ای در پنجم قابل قبول است. به طور کلی طراحی پریوس، به همان اندازه‌ای که ممکن است در بسیاری از بخش‌ها زشت و نامانوس به نظر رسد، به همان اندازه می‌تواند هیجان انگیز و تازه باشد. طراحی پریوس جدید به یقین همه پسند نیست، اما به اندازه کافی جسورانه و قابل احترام است.
تجربه رانندگی و ویژگی‌های فنی تویوتا پریوس 2017
پریوس به یک پیشرانه 4 سیلندر 1.8 لیتری بنزینی مجهز است که به کمک سامانه زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها، توان تولید 95 اسب‌بخار قدرت و 142 نیوتن‌متر گشتاور را دارد. مجموع قدرت تولیدی این پیشرانه و موتور الکتریکی با ولتاژ کاری 600 ولت و باتری‌هایی از نوع هیدرید نیکل متال به 121 اسب‌بخار می‌رسد. این توان تولیدی به کمک جعبه‌دنده E-CVT به محور جلوی پریوس انتقال می‌یابد.
در زمان روشن کردن پریوس اگر باتری‌ها به اندازه کافی (کم‌ترین میزان برنامه‌ریزی شده) شارژ داشته باشند خودرو در حالت برقی شروع به کار می‌کند. در این حالت طبیعی است که خودرو هیچ‌گونه آلایندگی و سر و صدایی تولید نمی‌کند. کارکرد موتور الکتریکی تویوتا در شروع حرکت و تا سرعت‌های کم‌تر از 45 کیلومتر بر ساعت نیز ادامه خواهد داشت و با افزایش سرعت خودرو و عبور از سرعت 45 کیلومتر بر ساعت، پیشرانه بنزینی نیز وارد مدار می‌شود.
در حالت درجا و سرعت‌های پایین با کم شدن شارژ باتری، پیشرانه 1.8 لیتری بنزینی به صورت خودکار استارت خورده و به وسیله ژنراتور اقدام به شارژ باتری‌ها می‌کند که با رسیدن شارژ باتری‌ها به میزان معینی، دوباره موتور بنزینی از مدار خارج می‌شود و پریوس در حالت درجا یا در زمان حرکت با سرعت کم به کارکرد خود با موتور الکتریکی ادامه می‌دهد. مهندسان تویوتا برای پریوس چهار حالت رانندگی معمولی، پاور، اکونومیک و EV را در نظر گرفته‌اند که در حالت پاور، مجموعه تولید قدرت پریوس در بالاترین بازدهی خود قرار می‌گیرد و پریوس بیش‌ترین مصرف سوخت و بالاترین عملکرد را در این حالت دارد و با انتخاب حالت EV، پریوس در حالت تمام برقی ایفای نقش می‌کند.
شروع حرکت با موتور برقی با کشش و شتاب قابل قبولی اتفاق می‌افتد و صدای ضعیفی که از موتور برقی شنیده می‌شود، بسیار گوش‌نواز است. با افزایش سرعت و فشار بیش‌تر روی پدال گاز، بدون وقفه پیشرانه بنزینی نیز وارد مدار شده تا به شتاب‌گیری خودرو و افزایش سرعت کمک کند. در این حالت نیز کشش و شتاب‌گیری پریوس قابل قبول و دل‌چسب است. نباید فراموش کرد که بیشینه توان تولیدی مجموعه تولید قدرت پریوس به 121 اسب‌بخار می‌رسد، بنابراین نباید انتظار چندانی از پریوس در شتاب‌گیری داشت. با این مجموعه قدرت، شتاب‌گیری اولیه پریوس راضی کننده است، اما با رسیدن سرعت خودرو به بیش از 80 کیلومتر بر ساعت روند شتاب‌گیری کند‌تر انجام می‌شود که دلیل آن نقش کم رنگ‌تر موتور برقی در سرعت‌های بالا است.
سواری پریوس آرام و دوست داشتنی است. البته این سواری نرم و آرام در برخی موارد به شکل عجیبی به هم می‌خورد. برای نمونه روشن شدن پیشرانه بنزینی در حالت درجا برای شارژ باتری یا در زمان شتاب‌گیری با سر و صدای زیادی همراه است. در حقیقت پریوس با مشکل عایق‌بندی و نفوذ صدای پیشرانه به کابین دست و پنجه نرم می‌کند و حتی زمانی که در سکوت محض و در حالت سکون نیز پیشرانه بنزینی برای شارژ باتری‌ها روشن می‌شود صدای زیاد و آزار دهنده‌ای از آن به کابین نفوذ می‌کند.
سواری خوب و دوست داشتنی پریوس در کنار سیستم ترمز که در چهار چرخ دیسکی بوده و از قدرت بسیار خوبی برخوردار است و همچنین فرمان برقی بسیار نرم، تجربه دل‌نشینی از سواری با خودرویی اقتصادی و هیبریدی را برای راننده و سرنشین رقم می‌زند که شاید در کم‌تر خودوریی قابل لمس باشد.
نمایشگر اصلی 7 اینچی لمسی داخل کابین نیز افزون بر کاربرد چندرسانه‌ای، می‌تواند در هر لحظه اطلاعاتی از پیمایش و وضعیت باتری‌ها و موتورهای خودرو را در اختیار راننده بگذارد. زمانی که نمایشگر در این وضعیت تنظیم شود، می‌تواند به صورت لحظه‌ای اطلاعاتی مانند این که کدام پیشرانه‌ها فعال، باتری‌ها چه میزان شارژ داشته و چه زمانی در حال شارژ هستند و … را نمایش دهد. همچنین سامانه بازیابی انرژی تویوتا در زمان حرکت در سرازیری و هنگام ترمزگیری انرژی تولیدی را به انرژی الکتریکی برای شارژ باتری‌ها تبدیل می‌کند.
در این تجربه رانندگی، پریوس خود را خودرویی اقتصادی و دوست‌دار محیط زیست نشان داد که سواری نرم و دل‌نشینی دارد، سیستم تعلیق آن نرم عمل می‌کند و فرمان بسیار نرمی دارد. پایداری و فرمان‌پذیری قابل قبولی داشته و از آن‌جایی که بیش از 90 درصد پریوس‌های تولیدی از سال 2005 هنوز در حال کار هستند، می‌توان دوام بالایی را برای آن متصور شد.
تجهیزات رفاهی و ایمنی تویوتا پریوس 2017
پریوس در بخش تجهیزات رفاهی و ایمنی نیز عجیب و غریب ظاهر شده است. در مجهزترین مدل‌ها نیز تنها تنظیم گودی کمر صندلی‌ها برقی است و دیگر تنظیم‌های صندلی‌ها به صورت دستی انجام می‌شود، اما در عین حال خودرو به تجهیزات بسیار پیشرفته‌ای مانند سامانه هدآپ دیسپلی و گرمکن صندلی مجهز است!
از تجهیزاتی که در مجهزترین نسخه‌ها قدر دسترس است، می‌توان به مواردی مانند سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک با تنظیم دوگانه، سیستم ورود بدون کلید و استارت دکمه‌ای، سیستم هشدار نقاط کور، سامانه کنترل پایداری، سنسور و دوربین پارک عقب، هفت کیسه هوای ایمنی، نشان‌گر میزان بادتایرها، شارژر بی‌سیم تلفن همراه، هدآپ دیسپلی، آینه‌های کناری برقی مجهز به گرمکن، اتولایت، گرمکن صندلی و … اشاره کرد.
به نظر می‌رسد فارغ از طراحی و ویژگی‌های عجیب و غریبی که در طراحی خودرو به چشم می‌خورد، پریوس را باید یک خودروی هیبریدی و اقتصادی تمام عیار به حساب آورد. تویوتا در این سال‌ها و پس از گذشت چهار نسل از عرضه پریوس به بلوغ خوبی رسیده است و اکنون عنوان‌دار پرفروشترین هیبریدی دنیا است. حضور پریوس در بازار ایران می‌تواند چهره‌ای درخشان و آغازی مثبت از خودورهای پاک را در ذهن مشتریان رقم زده و فرهنگ استفاده از این خودروها را که به سرعت در حال پیشرفت هستند به خوبی پایه‌ریزی کند. پریوس با ویژگی‌های بیان شده و با حباب قیمتی کنونی، بیش از 160 میلیون تومان قیمت می‌خورد.
دیدگاه شما چیست؟