نژادحسینیان که بود و چه خدماتی به جای گذاشت؟

به گزارش خودرونویس، روز گذشته باخبر شدیم محمد هادی نژادحسینیان، وزیر پیشین صنایع سنگین و سفیر دائم ایران در سازمان ملل ، درگذشت.

محمدهادی نژاد حسینیان

سید محمد هادی نژاد حسینیان در ۱۳۲۵ش درتهران به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات ابتدائی و متوسطه، وارد دانشگاه تهران شد و در دانشکده فنی به تحصیل در رشته مهندسی راه و ساختمان پرداخت.
در ۱۳۴۹ با درجه فوق لیسانس راه و ساختمان فارغ التحصیل شد و تا ۱۳۵۴ش به فعالیت در شرکتهای عمرانی پرداخت. در آن سال عازم آمریکا شد و به تحصیل در رشته حمل و نقل در مقطع دکتری پرداخت ولی به علت پیروزی انقلاب اسلامی در ۱۳۵۷، تحصیل را نیمه کاره رها کرده به کشور بازگشت.
در رشته سازه موفق به اخذ فوق لیسانس گردید و تحصیلات خود را برای اخذ درجه دكترا ادامه داد.
وی در کابینه موسوی به وزارت راه برگزیده شد و در کابینه رفسنجانی، وزیر صنایع سنگین بود و در دوره اول وزارت کمال خرازی در وزارت خارجه، سفیر دائم ایرن درسازمان ملل شد و سپس به نمایندگی ایران در سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) انتخاب شد.
نژاد حسینیان همچنین در دوره وزارت بیژن زنگنه، به عنوان معاون وزیر نفت در امور بین الملل منصوب شد و پس از آن مشاور وزیر نفت بود.

سوابق کاری
مسئول بخش عمرانی بنیاد جانبازان،
وزیر راه و ترابری، 1360-1364
معاون مهندسی و طرحهای وزارت نفت،
وزیر صنایع سنگین، 1372-1376
معاون مهندسی طرحهای وزارت نفت،
نماینده دائمی ایران در سازمان ملل متحد یكدوره، 1376-1381
معاون بین الملل وزارت نفت – نماینده اپک

‌آخرین وزیر صنایع سنگین كشور
محمدهادی نژادحسینیان قبل از ادغام دو وزارتخانه صنایع و صنایع سنگین، مدیریت وزارت صنایع سنگین را در دولت اول مرحوم هاشمی برعهده داشت. نژادحسینیان پیش از اینكه وزیر صنایع سنگین باشد در سال های 60 تا 63 وزیر راه وترابری كشور بود.
پس از تجربه كار در وزارت راه و ترابری در هفتم شهریور 1368 در سن 43 سالگی وزیر صنایع سنگین شد و تا مهر ماه سال 73 در این سمت باقی ماند تا اینكه وزارت صنایع سنگین و وزارت صنایع با هم ادغام شدند و نعمت زاده به عنوان وزیر این وزارتخانه ادغام شده،‌انتخاب شد.

نژاد حسینیان و صنعت خودوسازی

هادی نژادحسینیان ، وزیر سابق صنایع سنگین و کسی که نامش با «قانون خودرو» عجین است.
نژاد حسینان در بخشی از صحبت های خود در خصوص صنعت خودروسازی می گوید : صنعت خودرو به چند دلیل برای ما مهم بود. اولا اینکه صنعتی «مادر» به حساب می‌آمد و ما اگر در چنین صنعتی رشد می‌کردیم، به معنای آن بود که بسیاری دیگر از صنایع مان توسعه می‌یافتند. دوم اینکه خودروسازی اشتغال زا بود و این اشتغال فقط مستقیم به حساب نمی‌آمد و نیازی نبود آن را در کارخانه و خط تولید متمرکز کنیم.
وقتی به وزارت صنایع سنگین رفتم، ستاد خودرو را تشکیل دادم. ستادی۳۰ نفره شامل مدیران صنعت خودرو و کارشناسان که برخی آن را به خود نسبت می‌دهند. ریاست این ستاد با من بود و هر هفته هم جلسه می‌گذاشتیم و در مورد مشکلات حرف می‌زدیم و کارهای زیادی هم انجام دادیم.
وی در بخشی از مصاحبه های خودر در خصوص واردات خودرو می گوید : واردات خودرو آزاد شد تا صنعت خودرو ایران بتواند با رقبای جهانی‌اش رقابت کند و ادامه حیات بدهد. قرارمان این بود که با ابزار تعرفه به صنعت خودرو فرصت بدهیم تا بتواند خود را بالا بکشد و مشکلاتش را حل کند. صنعت خودرو هفت سال وقت داشت با تعرفه بالا حمایت شود و پس از آن باید مطابق با برنامه‌ای که سازمان تجارت جهانی برای کشورهای ضعیف به لحاظ صنعتی تدوین کرده بود، پیش برود. اما متاسفانه این طور نشد و از همان سال اول بنای مخالفت را با آن گذاشتند. تا حدود یک سال و نیم این قانون اجرا شد، اما به دلیل گران شدن ارز و افزایش قیمت خودرو، دولت (دولت سازندگی) بهانه خوبی برای توقف واردات پیدا کرد. دولت معتقد بود قیمت خودرو و همچنین ارز به دلیل آزاد شدن واردات بالا رفته و به همین دلیل سعی کردند هر طور شده جلوی واردات خودرو را بگیرند. هرچه ما گفتیم که این معضل راه حل دارد و می‌توان با ابزار تعرفه آن را کنترل کرد، دوستان قبول نکردند که نکردند.
به گفته او، قرارداد با پژو از سر ناچاری بسته شده و حضور پراید نیز در خودروسازی کشور لطف خدا بوده است
وی در خصوص خودرویی که در دوران مسئولیتش سوار بر آن می شد می گوید از اول که به وزارت راه و ترابری رفتم تا پایان دوران کاری‌ام در وزارت صنایع سنگین، پیکان داشتم و بعد از آن یک پژو 206 داشتم .
سید محمد مهدی هادی نژاد حسینیان در زمان تصدی وزارت صنایع، سنگین نقش تاریخی در رشد و توسعه صنعت قطعه سازی خودرو در ایران داشت و بدون شک صنعت قطعه سازی موفقیت های امروز را مدیون اوست.
روحش شاد و نامش گرامی