تجربه رانندگی با سایپا ساینا

به گزارش خودرونویس، ساینا هر چند با فاصله دو ساله از اولین رونمایی، اما بالاخره برای ورود به بازار آماده شده است. فیس‌لیفتی از تیبا که وعده ورود آن به بازار از همان روز رونمایی تیبا داده شد. با این حال کندی فعالیت‌های این‌چنینی و البته تغییر مکرر مدیرعامل‌های سایپا از آن روز، ورود این محصول به بازار را به سال 95 منتقل کرده است.

طراحی و فضای داخلی ساینا

نقدی که همواره به طراحی تیبا وارد بود، فاصله زیاد بین چراغ‌های جلو و جلوپنجره، خطوط رادیکال و جسورانه نمای جانبی و البته فرم قدیمی و تکراری چراغ‌های عقب بود. طراحان سایپا با علم به این موضوع، تمامی موارد را دست‌خوش تغییر کرده‌اند. ساینا در گروه سایپا و بدون کمک و مشاوره خارجی‌ها طراحی شده است. پروژه 232 در واقع از دی ماه سال 92 کلید خورد و سرپرستی آن را شهریار قاسم زاده به عهده داشت، مردی که طراحی نخستین خودرو اختصاصی سایپا، یعنی کاروان را نیز بر عهده داشته است.

در نمای جلو از چراغ‌های کشیده‌تر و و جلو پنجره پهن‌تر استفاده شده، و البته تعداد بالای خطوط افقی در عریض‌تر جلوه‌کرده ساینا نقش بسزایی دارند. حجم این خطوط در نمای عقب تا اندازه‌ای بالا می‌رود که که بسیاری لقب “جشنواره خطوط” را به ساینا می‌دهند. ممکن است این حجم و خط و زاویه را نپسندید، اما این تمام تلاش سایپایی‌ها برای ایجاد یک هویت کاملا مستقل برای ساینا است.

طراحان سایپا با استفاده از خطوط تیز در این فیس‌لیفت، سعی در بخشیدن شخصیتی جسور و خشن به این محصول داشته‌اند. خطوطی جسورانه و البته نه آنقدر حرفه‌ای که بتواند ساینا را به یک محصول کاملا پخته بی‌نقص در طراحی تبدیل کند. طرحی که در نهایت می‌توان آن را یک برداشت نه چندان قوی از فیس‌لیفت نسل دوم پروتون ساگا تلقی کرد. با این حال طراحان سایپا فراموش کرده‌اند همان حال و هوای هجانی را در فضای داخلی نیز حفظ کنند. فرم‌‌های نرم و منحنی تمام هیجان نمای بیرونی را به یک آرامش بصری تبدیل می‌کند. این بار سایپایی‌ها دستی به روی قطعات تزیینی کشیده‌اند و آن‌ها را به رنگ نقره‌ای مزین‌ کرده‌اند، البته ممکن است برای نمونه‌هایی که به بازار ایران عرضه می‌شود، از رنگ‌ تیره‌تر از آنچه در تصویر می بینید استفاده شود.

چیزی که در ساینا و به طور کلی در محصولات اخیر سایپا حسی مثبت را منتقل می‌کند، استفاده از صندلی‌های راحت است که به خوبی بدن را در بر می‌گیرد. دسترسی آسان به ادوات و البته فضای نسبتا خوب پا و سر برای ردیف جلو از نکات مثبتی است که می‌توان در فضای داخلی ساینا به آن اشاره کرد. اما چیزی که هنوز جای کار دارد دقت در قالب‌گیری و البته پرداخت قطعه‌هایی است که در کابین استفاده شده است.

ساینا در طول حدود 10 سانتی‌متر از تیبا سدان بلند‌تر شده است. البته تمام این حجم به اوورهنگ‌های جلو و عقب اضافه شده و تاثیری روی فضای کابین و حتی بار ساینا نداشته است. با وجود اینکه از نظر بصری به نظر می رسد اوورهنگ عقب ساینا بیشترین حجم تغییرات را داشته، اما بیشتر این افزایش طول سهم قسمت جلویی آن شده است.

پشت فرمان ساینا

از زمانی که کسب استاندارد آلایندگی یورو4 برای تولیدات داخلی اجباری شد، سایپایی‌ها برای دریافت این استاندارد با تغییراتی جزیی در سرسیلندر موتور M15، حجم آن را 6 سی‌سی افزایش داده که قدرت خروجی آن نیز به 87 اسب بخار افزایش‌ پیدا کرد. البته در ساینا علاوه بر افزایش قدرت موتور، وزن و مصرف سوخت نیز تا حدی افزایش یافته است. به نظر می‌رسد بیشتر از آنچه که باید از زمان 8 سوپاپ ماندن این پیشرانه گذشته و سایپا باید به فکر عرضه نسخه 16 سوپاپ آن باشد. با این حال چیزی که موجب شده این پیشرانه کماکان روی خط تولید بماند، کشش مناسب آن روی محصولاتی است که از آن بهره می‌برند.

نکته‌ای حین سواری گرفتن از دو نسخه تیبا خیلی موجب آزار می‌شد و می‌توانست شما را از خرید آن منصرف کند، لرزشی بود که حین راندن آن زیر پای خود احساس می‌کردید. این هم یکی دیگر از مواردی است که در ساینا به طور کلی بر طرف شده است.

اختلاف چشم‌گیر در شتاب‌گیری ساینا نسبت به نسخه اولیه خود به چشم نمی‌خورد، اما ترمزها تا حد قابل توجهی بهبود پیدا کرده است. و اما چیزی که واقعا انتظار آن را نداشتیم، میزان پایداری ساینا در پیچ‌های شدید است که برای خودرویی در این قد و قواره حتی می‌تواند دلچسب باشد. این موضوع می‌تواند از افزایش وزن و البته افزایش سایز لاستیک –رینگ‌های ساینا با رشد یک اینچی به سایز 14 رسیده و از لاستیک‌های با پهنای 185 در آن استفاده شده- ناشی شده باشد.

چیزی که برای ساینا از تیبا به یادگار مانده صدای بالای موتور است که دورهای بالا بیشتر نمود پیدا می‌کند. البته این موضوع را می‌‌توان در دسته خودروهای اقتصادی طبیعی دانست. مشکلی این روزها بیشتر محصولات زیر 40 میلیون تومان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. اما نکته قابل توجهی می‌تواند برای ساینا یک مزیت به شمار برود اینکه، با ورود به ناحیه پر دست‌انداز پیست که برای بررسی صدای کابین طراحی شده، هیچ خبری از صدای برخورد قطعات داخلی نیست و ساینا در این بخش نمره قبولی را می‌گیرد. اما در همین بخش از پیست متوجه کوبش شدید کمک‌های جلویی ساینا شدیم، اما با توجه به ایرادهای متعدد نسخه مورد آزمایش که ناشی از کارکرد بالای آن بود، نمی‌توان به طور قطع این رای برای کل سایناهای تولید صادر کرد.

تجهیزات و امکانات رفاهی ساینا

نمونه‌ای که برای آزمایش در اختیار تیم نسل برتر قرار گرفت، از تولیدات اول این محصول بود که در اختیار تیم تست و مهندسی سایپا است. در برخورد اول با تجهیزاتی برای این نمونه در نظر گرفته شده، جز تغییرات ظاهری چیز تازه‌ای در ساینا نیافتیم. دو شیشه برقی جلو، سیستم تهویه مطبوع، دو کیسه هوا، سنسور دنده عقب و سیستم‌های کمکی ترمز که شامل ABS و EBD می‌شد. اما پس از بررسی فنی این نسخه سراغ نمونه‌ای رفتیم که چندی پیش رییس جمهور روحانی از آن رونمایی کرد.

در حقیقت باید گفت چند آپشن نه چندان گران و صندلی جدید آن موجب شد تا کل اعضای تیم در برخی از پارامتر‌ها، امتیازهای قبلی خود را ویرایش کنند. آینه‌های جانبی‌برقی، تهویه مطبوع خودکار و برقی شدن آینه‌های عقب موجب می‌شود ساینا دست کم در بخش تجهیزات رفاهی از سمند SE –که با ساینا در یک بازه قیمتی قرار می‌گیرد- پیشی بگیرد. هرچند در پایان این بررسی مواجه شدن با جمله “صادر به عراق” روی شیشه عقب ساینا، این تصور را برای ما ایجاد کرد که تنها نمونه‌های صادراتی با این سطح تجهیزاتی عرضه می‌شوند، اما مدیران سایپا همانجا این گمانه زنی را تکذیب کردند.

پشت فرمان ساینا احساسی شبیه تیبا خواهید داشت. پیشرانه چابک و فرز است و ترمزها به اندازه کافی قوی به نظر می‌رسند. بر خلاف انتظار فرمانپذیری خودرو بسیار خوب است اما در مقابل، ایرادهای کیفی و مونتاژی و کیفیت بسیار پایین قطعات و مواد مصرفی به‌ ویژه در کابین، رنگ‌آمیزی خودرو و تزیینات ظاهری مشهود است. اگر نسخه با سطح تجهیزات کامل با قیمت27 الی 28 میلیون تومان به فروش برسد ارزش خرید نسبی خوبی دارد. امیدوارم کیفیت قطعات فنی و حیاتی نظیر سنسورها، دسته‌سیم و سایر قطعات الکترونیکی در دراز مدت قابل قبول و با دوام باشند.

جدول مشخصات فنی