بحران فروش گروه سایک جدی و نگران کننده است

در هفته گذشته، شایعات زیادی درباره جنرال موتورز (GM) در چین منتشر شد. این شایعات حاکی از آن بودند که جی‌ام قصد دارد عملیات خود را در این کشور کاهش داده و برند بیوک را به گروه سایک (SAIC) بفروشد. با این حال، مشکلات سایک به جوینت ونچر با جی‌ام محدود نمی ‌شود، چرا که کاهش ۳۷.۱۶ درصدی فروش در ماه جولای (که تقریبا در همه واحدهای اصلی تجاری این شرکت مشاهده می ‌شود.) نشان‌دهنده این مسئله است. این کاهش تنها به تغییر از خودروهای سوخت فسیلی به خودروهای انرژی نو مربوط نیست زیرا فروش خودروهای انرژی نو نیز کاهش یافته است. تمام این مشکلات و بررسی سایر آمار نشان می دهد که بحران فروش گروه سایک، کاملا محسوس و نگران کننده است.

به گزارش خودرونویس، آمار فروش جوینت ونچر با جی‌ام بیشترین کاهش را تجربه کرد و با افت ۸۲.۴۲ درصدی مواجه شد و فروش سالانه نیز تاکنون ۵۵.۱۴ درصد کاهش یافته است. این کاهش در تضاد کامل با عملکرد جوینت ونچر اصلی دیگر سایک با فولکس‌واگن است. اگرچه جولای برای این جوینت ونچر نیز یک ماه بد بود و کاهش ۱۸.۱۸ درصدی را ثبت کرد، اما کاهش کلی سالانه تقریبا ناچیز و فقط ۱.۵۳ درصد است.

جوینت ونچر سایک با فولکس‌واگن عملکرد بهتری نسبت به بیشتر برندهای خود گروه سایک داشت. بخش خودروهای سواری سایک که شامل برندهای ام‌جی، روئی و رایزینگ است تاکنون در سال جاری با کاهش فروش ۲۰.۱۹ درصدی مواجه بوده و در ماه جولای نیز ۲۹.۹۵ درصد کاهش داشته است. برندهای ماکسوس و آی‌ام به شکل جداگانه گزارش می ‌شوند. ماکسوس در جولای با کاهش ۲۳.۳۴ درصدی نسبت به سال قبل مواجه شد، اما کاهش سالانه تا کنون ۱۱.۳۰ درصد بوده است. برند آی‌ام (IM) یکی از نقاط روشن کارنامه سایک بوده است. فروش این برند در جولای ۱۴۲.۷۴ درصد افزایش یافت، اما با فروش فقط ۴ هزار و ۱۸۰ دستگاه، عملکرد این برند تاثیر چندانی بر آمار کلی سایک ندارد. باید توجه داشت که عملکرد جولای برند آی‌ام با عملکرد کلی سال جاری این برند که افزایش ۱۳۱.۳۴ درصدی داشته، همخوانی دارد.

در آینده، سایک به طور فزاینده‌ای به جوینت ونچر GM Wuling وابسته خواهد بود. فروش سال جاری این واحد تاکنون ۶۴۶ هزار و ۹ خودرو بوده که افزایشی ۲.۳۱ درصدی نسبت به سال گذشته داشته است و اکنون بیشترین سهم فروش را دارد. تنها واحد دیگری که نزدیک به این سهم است، فولکس‌واگن است. با این حال، عملکرد این واحد در ماه جولای با یکی از بزرگ‌ترین کاهش‌ها یعنی ۳۱.۷۲ درصد مواجه شد. بررسی بیشتر فعالیت‌های این برند و وابستگی بیش از حد سایک به آن،‌ دلیل دیگری بر بحران فروش گروه سایک است.

البته مشکل فقط به فروش داخلی سایک محدود نمی ‌شود. شعبه اندونزیایی جوینت ونچر Wuling و شعبه هندی ام‌جی نیز نه تنها در جولای بلکه در کل سال با کاهش فروش مواجه شدند. آمار کلی این دو شعبه اهمیت چندانی ندارد، اما نکته نگران‌کننده‌تر این است که آمار کلی صادرات و تجارت‌های بین‌المللی در جولای با کاهش ۱۵.۷۷ درصدی و در کل سال با کاهش ۹.۶۵ درصدی مواجه بوده است. این نشان می ‌دهد که مشکل بسیار عمیق‌تر از کاهش ناشی از اعمال تعرفه‌های اتحادیه اروپا بر واردات خودروهای الکتریکی در جولای است.

آن چه که مشکلات سایک را بیشتر از هر عنصر دیگری نمایان می ‌سازد، آمار فروش خودروهای انرژی نو است. ماه گذشته، فروش خودروهای انرژی نو برای اولین بار از مرز ۵۰ درصد گذشت و به حدود ۵۱ درصد رسید. اما آن چه در آمار گروه سایک مشاهده می‌ شود، کاهش ۲۱.۸۵ درصدی فروش خودروهای انرژی نو در جولای است، هرچند فروش سالانه تاکنون ۱۴.۹۱ درصد افزایش یافته است. نرخ خام بر اساس فروش کلی و بدون استثنا کردن صادرات ۲۸.۲ درصد است که به وضوح کم‌تر از سطح کلی بازار چین است: درصد مربوط به سال جاری حتی بدتر و ۲۵.۶ درصد است.

به نظر می ‌رسد که گروه سایک در حال حاضر و حداقل از لحاظ آمار فروش، در یک وضعیت نامطلوب قرار دارد. گزارش سالانه ۲۰۲۳ نشان داد که درآمد عملیاتی این شرکت ۰.۷۲ درصد افزایش یافته، اما سود خالص ۱۲.۴۸ درصد کاهش یافته و فروش نیز نسبت به سطوح ۲۰۲۲ کاهش محسوسی تجربه کرده است. فروش در سال جاری نیز به وضوح کاهش یافته و آمار سه‌ماهه اول، نشان‌دهنده کاهش ۱.۹۵ درصدی درآمد عملیاتی و کاهش ۲.۴۸ درصدی سود خالص سالانه است.

سایک در سال ۲۰۲۳ یک برنامه سه‌ساله برای توسعه خودروهای انرژی نو اجرا کرد. بر اساس این برنامه‌ها، هدف فروش برای سال ۲۰۲۵ تعداد ۳.۵ میلیون دستگاه خودروی انرژی نو است، اما در هفت ماه اول سال ۲۰۲۴ تنها ۵۳۲ هزار و ۱۳۳ دستگاه فروخته شده است. اگر این شرکت بخواهد به چنین هدفی برای سال آینده نزدیک شود، باید فروش خود را به مراتب افزایش دهد. سایک همچنین به دنبال متوقف کردن کاهش فروش خودروهای سوخت فسیلی است.

در ظاهر، مشکل شماره یک سایک عدم توانایی در تغییر موفقیت‌آمیز به خودروهای انرژی نو است. با این حال، مشکلات دیگری نیز وجود دارند که شاید به این وضوح نباشند. به عنوان مثال، سایک به شدت به جوینت ونچر Wuling به عنوان عامل اصلی فروش وابسته است. مشکل اینجا است که این برند در تولید خودروهای ارزان‌قیمت تخصص دارد که سودآوری را محدود خواهد کرد. از آن جا که این یک جوینت ونچر است، این سودها باید با سایر شرکا تقسیم شود، هرچند که در این مورد سایک کنترل ۵۰.۱ درصدی دارد. در نهایت، سایک باید وابستگی کم‌تری به جوینت ونچرها داشته باشد و خودکفا‌تر شود و دقیقا به همین دلیل است که بحران فروش گروه سایک، جدی و کاهش فروش برندهای خود این شرکت (به جز برند IM) بسیار نگران‌کننده است.