ایران خودرو سمند را به عنوان اولین خودروی به اصطلاح ملی در سال 1380 روانه بازار کرد. سمند سدانی خانوادگی سایز متوسط بوده که بر پایه پلتفرم پژو 405 توسعه یافته و در ابتدا به همان پیشرانه 1.8 لیتری با کد XU7 نصب شده روی 405، مجهز شده بود.

اما در گذر سا‌ل‌ها ایران خودرو نسخه‌ای ارتقا یافته با آپشن‌های بیشتری را نیز از این خودرو به نام LX روانه بازار کرد. سمند LX نیز از همان ابتدا با پیشرانه 1.8 لیتری به فروش می‌رسید، اما سال‌های بعد ایران خودرو با همکاری شرکتی آلمانی یک پیشرانه ملی به نام EF7 را تولید کرد تا بتواند تنوع پیشرانه‌های قابل نصب روی محصولات خود را بیش از پیش کند.

این پیشرانه 16 سوپاپ بازده به مراتب بیشتری نسبت به پیشرانه هشت سوپاپ 1.8 لیتری دارد و با وجود 100 سی سی حجم کمتر، قدرت و گشتاور بیشتری نیز تولید می‌کند. همچنین دوام این موتور ملی به مراتب نسبت به پیشرانه قدیمی 1.8 لیتری پژو بیشتر بوده و صدای تولیدی و مصرف سوخت آن نیز تا حد زیادی پایین‌تر است.

با وجود اینکه سمند تفاوت ابعاد چندانی نسبت به دو رقیب اصلی خود در ایران یعنی پژو 405 و پارس ندارد، اما به دلیل وزن بیشتر و نحوه طراحی صندلی‌ها، برای پیمودن مسیرهای طولانی مناسب‌تر است. ضمن اینکه به دلیل تغییراتی که شاسی و ساختار آن با پژو 405 و پارس دارد، ایمنی و مقاومت بدنه آن در برابر ضربه تا حدی ارتقا یافته است.

سیستم ترمز ضد قفل، توزیع الکترونیکی نیروی ترمز، دو کیسه ایمنی هوا برای راننده و سرنشین، سنسور دنده عقب

شیشه های برقی، تنظیم برقی پشتی صندلی های جلو، آینه های برقی، ایموبلایزر، سیستم صوتی با ورودی USB و AUX، دریچه سیستم تهویه برای سرنشینان عقب، صندوق پران برقی، کامپیوتر سخنگو